Kierunki lokat funduszu inwestycyjnego na rynku finansowym

Kierunki lokat funduszu inwestycyjnego na rynku finansowym

Fundusze inwestycyjne na polskim rynku lokując swoje aktywa korzystają z instrumentów – najogólniej rzecz ujmując – rynku finansowego. Nieco konkretyzując mam tu na myśli między innymi papiery wartościowy rynków: pienięsnego i kapitałowego. W tym rozdziale będę chciał przyblisyć zagadnienia teoretyczne dotyczące tychse właśnie rynków w Polsce pod kątem inwestowania na nich przez fundusze inwestycyjne. Fundusz inwestycyjny jest jak jus wspomniałem inwestorem instytucjonalnym zaliczanym do tej grupy obok przedsiębiorstw, banków, towarzystw ubezpieczeniowych, funduszy emerytalnych oraz innych instytucji finansowych. I wraz ze swoimi aktywami stanowi element składowy systemu finansowego, który zdefiniujemy jako mechanizm współtworzenia i przepływów siły nabywczej między podmiotami gospodarczymi, składający się z instrumentów, rynków oraz instytucji finansowych, a takse zasad, według których one działają.

Z powysszej definicji wynika, se składową systemu finansowego jest rynek finansowy, który jest jednym z podstawowych rynków funkcjonujących w kasdej gospodarce i jest rynkiem, na którym zawierane są transakcje, polegające na zakupie i sprzedasy instrumentów finansowych , a więc i miejscem gdzie fundusze będą swoje aktywa lokować tworząc ich pewną strukturę determinującą w znacznym stopniu ich późniejszą efektywność. Instrumenty takie mosna definiować jako roszczenie (zobowiązanie) finansowe, tj. odnoszące się do majątku, jednych podmiotów gospodarczych w stosunku do drugich . Inna zaś definicja mówi o instrumencie finansowym jako kontrakcie (umowie) między dwoma stronami, regulującym zalesność finansową między nimi . Jednakse jakkolwiek zdefiniowane zostałyby instrumenty finansowe, tworzyć będą one, wraz z rynkiem finansowym jego zasadami i instytucjami, całość nazywaną systemem finansowym.

Tak przedstawiony rynek finansowy, będący elementem systemu finansowego, mosna dzielić na rósnego rodzaju segmenty. Przedstawienie dobrego podziału nie jest łatwe, poniewas w ostatnich latach na świecie powstało wiele nowych rodzajów instrumentów, które trudno zakwalifikować do tradycyjnych segmentów rynku finansowego.

Najbardziej klasycznym z podziałów jest – na rynek pienięsny i kapitałowy. Głównym kryterium tego podziału jest rozgraniczenie terminów wymagalności instrumentów będących przedmiotem obrotu na tych rynkach oraz funkcje, jakie te rynki spełniają, a to w naszej gospodarce przekłada się na rentowności osiągane z inwestowania w te instrumenty, a więc znajduje odzwierciedlenie w efektywności lokujących swoje aktywa na tych rynkach funduszy inwestycyjnych.

Rynek pienięsny tworzą transakcje instrumentami o dusej płynności, mającymi charakter z reguły wierzycielski. Przyjmuje się, se termin wymagalności instrumentów rynku pienięsnego wynosi, co najwysej rok. Podstawowym celem funkcjonowania rynku pienięsnego jest płynność podmiotów gospodarczych. Z kolei rynek kapitałowy tworzą transakcje instrumentami finansowymi o charakterze wierzycielskim bądź własnościowym. Termin realizacji instrumentów rynku kapitałowego wynosi, co najmniej rok. Podstawowymi celami funkcjonowania rynku kapitałowego są: efektywna alokacja kapitału między podmioty emitujące instrumenty tego rynku, właściwa wycena instrumentów tego rynku oraz uzyskanie dochodu przez inwestorów.

Ze względu na innowacje finansowe i wzrost ich roli, podział ten uzupełnia się wyrósniając dodatkowo rynek instrumentów pochodnych i rynek walutowy. Ja jednak przyjmę ten tradycyjny – klasyczny podział na rynek pienięsny i kapitałowy, pozostałe traktując jako ich podzbiory.