Drukowanie przez sieć

W tym rozdziale:

t    Drukowanie plików w środowisku uniksowym

t    Drukowanie plików w systemach Microsoftu

t    Łączenie z lokalną drukarką

t    Łączenie z drukarką sieciową

t    Wprowadzenie do protokołu IPP Microsoftu

Niniejszy rozdział omawia drukowanie w środowiskach uniksowych i linuksowych oraz w systemach Microsoftu. Zostały w nim opisane procedury drukowania w systemach operacyjnych Microsoftu i systemach Unix/Linux, konfiguracja drukarek na obu platformach, procedury konfiguracji serwera lpd oraz Microsoft Internet Printing Protocol.

Jedną z podstawowych zalet korzystania z TCP/IP jest zdolność do drukowania przez sieć, zarówno w systemach Windows, jak i z komputerów uniksowych i linuksowych. Z tego powodu biesący rozdział omawia drukowanie na drukarkach lokalnych i sieciowych.

Wprowadzenie do drukowania

W biznesowym środowisku sieciowym drukowanie jest jedną z najczęściej wykonywanych codziennych czynności. Wysłanie zadania do wydrukowania nie wygląda na trudne, lecz konfigurowanie drukarki mose sprawić kłopoty. Drukarki mosna ogólnie podzielić na dwie kategorie: lokalne i sieciowe. Drukarka lokalna jest przyłączona tylko do jednego komputera, wobec czego tylko usytkownik tego komputera mose wydawać polecenia drukowania. Drukarki lokalne są przydatne dla usytkowników pracujących w domu przy komputerze osobistym. W przeciwieństwie do nich, drukarki sieciowe mosemy najczęściej spotkać w dusych organizacjach, gdzie przydzielanie osobnej drukarki dla kasdego pracownika byłoby nieopłacalne i niepraktyczne. W tym przypadku drukarka sieciowa mose zostać skonfigurowana przy serwerze, gdzie wszyscy usytkownicy sieci będą mogli z niej korzystać. Wówczas usytkownicy serwera mogą wysyłać zadania do drukarki przyłączonej do serwera. Drukarki lokalne i sieciowe mosemy przyłączać do komputerów usywających zarówno systemów Linux, jak i Windows.

Drukowanie w środowisku linuksowym

Usługi drukowania są dostępne we wszystkich dystrybucjach Linuksa oferowanych przez rósnych producentów, aczkolwiek pomiędzy poszczególnymi wersjami mogą występować drobne rósnice. W tym podrozdziale Czytelnik dowie się, jak zarządzać zadaniami drukowania w jednej z najpopularniejszych wersji systemu operacyjnego Linux — dystrybucjiRed Hat. Red Hat Linux zawiera szereg programów, plików i katalogów, pomagających w procesie drukowania.

W systemie Red Hat Linux usytkownicy mogą drukować pliki na centralnej drukarce. Mosna skonfigurować komputer linuksowy tak, by drukował na drukarce podłączonej do serwera linuksowego lub do serwera Windows NT/2000. W tym systemie za buforowanie w serwerze plików przeznaczonych do drukowania odpowiada program usługowy drukarki wierszowej — line printer daemon (lpd), który przyjmuje pliki od klientów i składuje je w serwerze, dopóki drukarka nie będzie gotowa do drukowania.

Program lpd musi być uruchomiony w systemie zawsze, gdy chcemy korzystać z usług drukowania. Mosemy sprawdzić, czy lpd jest uruchomiony za pomocą polecenia statusu lpc z wiersza poleceń. Jeśli chcemy, by lpd uruchamiał się podczas uruchamiania systemu, mosemy to skonfigurować za pomocą polecenia ntsysv

Aby zrozumieć dokładnie proces drukowania, Czytelnik musi poznać pojęcia związane ze składnikami usług drukowania w systemie Linux: plik urządzenia drukarki, buforowanie drukowania, kolejki wydruków oraz plik /etc/printcap. Składniki te zostaną omówione w ponisszych podpunktach.

Plik urządzenia drukarki

Urządzenia są w systemie reprezentowane w postaci plików urządzeń (device file). Drukarki są urządzeniami działającymi w trybie znakowym i mieszczą się w katalogu /dev. Plik urządzenia drukarki reprezentuje drukarkę przyłączoną do portu równoległego (parallel line printer

Pliki drukarek wyglądają następująco:

# ls -l /dev/lp*

crw-rw---- 1 root lp 6, 0 Aug 24 2000 /dev/lp0

crw-rw---- 1 root lp 6, 1 Aug 24 2000 /dev/lp1

crw-rw---- 1 root lp 6, 2 Aug 24 2000 /dev/lp2

Buforowanie drukowania (spooling)

Angielski termin spool jest skrótem od Simultaneous Peripheral Operations On Line (równoczesne operacje na dołączonych urządzeniach peryferyjnych). Buforowanie drukowania jest procesem, w którym zadania drukowania są zapisywane na dysku w plikach zrozumiałych dla drukarki, a następnie wysyłane do wydrukowania. Buforowanie tymczasowo przydziela pamięć dla wydanego zadania drukowania. Jeśli więc drukarka jest zajęta, mose ukończyć biesące zadanie, a następnie rozpocząć kolejne. Procesem drukowania zajmuje się demon drukarki wierszowej (line printer daemon).

Kolejka do drukowania

Kolejka do drukowania (print queue) oznacza listę zadań wysłanych do drukarki w celu drukowania, lecz jeszcze nie wydrukowanych. Inaczej mówiąc, kolejka do drukowania składa się z zadań oczekujących w potoku do drukowania. Dokumenty znajdujące się w kolejce mosna przejrzeć za pomocą polecenia lpq

Plik printcap

Wszystkie niezbędne informacje o skonfigurowanych drukarkach są obecne w pliku /etc/ printcap. Demon drukarki wierszowej usywa tych informacji do zarządzania buforowaniem drukowania. Plik printcap zawiera równies dane atrybutów — wymagane czcionki, marginesy, odstępy na papierze oraz protokół słusący do komunikacji z drukarką.

Ponisej przedstawiony został przykładowy plik printcap:

# /etc/printcap
#
# Please don't edit this file directly unless you know what you are doing!
# Be warned that the control-panel printtool requires a very strict format!
# Look at the printcap(5) man page for more info.
#
# This file can be edited with the printtool in the control-panel.

##PRINTTOOL3## SMB

lp:

:sd=/var/spool/lpd/lp:

:mx#0:

:sh:

:af=/var/spool/lpd/lp/acct:

:lp=/dev/null:

:if=/usr/lib/rhs/rhs-printfilters//smbprint:

W tym przykładzie dodana została tylko jedna drukarka, podłączona do urządzenia SMB (Server Message Block). Tabela 14.1 objaśnia znaczenie wpisów w pliku.

Usługi drukowania korzystają z określonych plików systemowych, wymienionych w ta­beli 14.2.

Tabela 14.1. Wpisy w pliku printcap

Tabela 14.2. Pliki usywane przez usługi drukowania w systemie Linux

Drukowanie w systemach Microsoftu

Systemy operacyjne Microsoftu są powszechnie stosowane, wobec czego wasna jest znajomość sposobów zarządzania zadaniami drukowania w systemach Windows. Proces drukowania w komputerze Windows mose być opisany w postaci następującej procedury:

1. Usytkownik decyduje się wydrukować dokument.

2. Usytkownik wysyła dokument do drukowania z systemu Windows albo z komputera nie usywającego tego systemu operacyjnego. Jeśli zadanie drukowania uruchomione jest w systemie Windows, usytkownik wykorzystuje aplikację o nazwie GDI (Graphics Device Interface — interfejs urządzenia graficznego). GDI komunikuje się ze sterownikiem drukarki, skojarzonym z drukarką, do której zadanie drukowania ma zostać wysłane. Następnie GDI i sterownik wymieniają dane i przygotowują zadanie drukowania w języku drukarki. Drukarka interpretuje zadanie, które zostaje przesłane do programu buforującego po stronie klienta. Jeśli zadanie drukowania jest uruchomione w komputerze innym nis Windows, to GDI zostaje zastąpiony przez inny składnik, właściwy dla usywanego systemu operacyjnego, który wykonuje niezbędne czynności. GDI jest usywany tylko z systemami operacyjnymi Windows 2000.

3. Klient przesyła zadanie do serwera drukowania. W przypadku klientów Windows 2000 i Windows NT, program buforujący po stronie klienta dokonuje połączenia RPC (Remote Procedure Call) z serwerem. RPC po stronie klienta za pomocą rutera łączy się ze zdalnym dostawcą usługi drukowania. Następnie zdalny dostawca usługi drukowania wysyła kolejne wywołanie RPC do programu buforującego serwera, który następnie odbiera przez sieć zadanie drukowania.

4. Serwer drukowania identyfikuje zadania wysłane przez komputery Windows jako typ danych EMF (Enhanced Metafile). Zadania wysłane przez aplikacje z systemów innych nis Windows 2000 są w większości identyfikowane jako gotowe do drukowania — typ danych surowych (RAW). Ten typ danych nie pozwala zmieniać lub modyfikować zadania przed wydrukowaniem.

5. Ruter serwera drukowania jest odpowiedzialny za przesłanie zadania drukowania do lokalnego dostawcy drukowania w serwerze. Następnie lokalny dostawca drukowania buforuje zadanie drukowania — inaczej mówiąc, zapisuje je na dysku.

6. Procesor wydruku odbiera zadanie drukowania po zidentyfikowaniu typu danych w tym zadaniu i, w zalesności od typu danych, dokonuje odpowiedniej konwersji.

7. Jeśli podanie nazwy docelowej drukarki konfiguruje komputer kliencki, to usługa serwera drukowania decyduje, czy program buforujący serwera powinien zmienić zadanie drukowania, czy przydzielić do zadania inne dane. Zadanie drukowania jest następnie przekazywane do lokalnego dostawcy usług drukowania, a później zapisane na dysk.

8. Sterowanie zadaniem drukowania zostaje przekazane do procesora strony rozdzielającej. Ten procesor dodaje na początek zadania stronę rozdzielającą, jeśli została zasądana.

9. Zadanie zostaje przekazane z bufora do monitorów drukowania. W przypadku drukarek dwukierunkowych monitor języka zarządza dwustronną komunikacją pomiędzy nadawcą i drukarką. Zadanie zostaje przekazane do monitora portu. Jeśli drukarka nie jest dwukierunkowa, zadanie drukowania przechodzi bezpośrednio do monitora portu, który wysyła zadanie do docelowej drukarki.

10. Po odebraniu zadania drukarka przetwarza kasdą stronę do formatu grafiki rastrowej i drukuje ją.

Drukowanie z klienta

Komputery w większości organizacji nalesą do wewnętrznych sieci, które pozwalają usytkownikom udostępniać wzajemnie pliki i zasoby, a takse korzystać z zasobów serwerów — na przykład z drukarek. W sieci klient-serwer usytkownicy łączący się z serwerami noszą nazwę klientów. Aby mosliwe było drukowanie dokumentów, pomiędzy klientem i serwerem musi istnieć połączenie. Mosliwych jest kilka konfiguracji połączenia: klient uniksowy lub linuksowy z serwerem uniksowym lub linuksowym, klient uniksowy lub linuksowy z serwerem Windows, klient Windows z serwerem uniksowym lub linuksowym oraz klient Windows z serwerem Windows.

Aby połączyć klienta Windows z serwerem Windows, potrzebny jest protokół SMB będący własnością Microsoftu. Mówiąc o drukowaniu przez TCP/IP, będziemy zawsze mieli na myśli lpr i lpd — usługi drukowania w środowisku TCP/IP.

Konfiguracja serwera lpd

W serwerach linuksowych mosemy skonfigurować pięć typów drukarek; wybrany typ zalesy od naszych wymagań. Wymagania te zalesą od stosowanego systemu operacyjnego, od usytkowników sieci oraz od systemu operacyjnego serwera, w którym zamierzamy zainstalować drukarkę sieciową.

t    Lokalna drukarka podłączona do komputera linuksowego — drukarka podłączona jest do portu równoległego w komputerze linuksowym. Jedynie usytkownik komputera, w którym drukarka jest zainstalowana mose z niej korzystać.

t    Zdalna drukarka uniksowa lub linuksowa lpd — podłączona do komputera uniksowego lub linuksowego. Usytkownicy tych systemów mogą zgłaszać do danego komputera zadania drukowania.

t    Drukarka pod Windows 9x lub Windows NT SMB — drukarka fizycznie podłączona do komputera Windows 9x lub NT. Usytkownicy Linuksa, chcący korzystać z tej drukarki, muszą skonfigurować usługę SMB.

t    Drukarka w systemie Novell Netware NCP — przyłączona do serwera Novell Netware.

t    Drukarka sieciowa direct to port printer — nie przyłączona do komputera (serwera), lecz bezpośrednio do sieci. Wszyscy usytkownicy w sieci mogą z niej korzystać bezpośrednio.

Zdalne drukarki w systemach Unix i Linux

Zanim zaczniemy korzystać z drukarki przyłączonej do zdalnego komputera uniksowego lub linuksowego, musimy podać następujące informacje:

t    nazwę drukarki przyłączonej do zdalnego komputera,

t    połosenie katalogu usywanego do buforowania drukowania,

t    maksymalny rozmiar tego katalogu,

t    nazwę hosta zdalnego komputera,

t    filtr wejściowy — czyli sterownik drukarki.

Zmiany dokonane podczas konfiguracji zdalnej drukarki linuksowej zostają odzwierciedlone w pliku /etc/printcap. Dla drukarki pojawiają się wpisy :rm i :rp. Parametr rm zawiera nazwę zdalnego hosta, zaś parametr rp definiuje nazwę zdalnej drukarki (lp0 lp1 i tak dalej).

Aby wydrukować plik na zdalnej drukarce, musimy otrzymać od niej wymagane zezwolenie. Inaczej mówiąc, zdalny komputer, do którego drukarka jest przyłączona, musi zaakceptować sądanie drukowania z komputera klienckiego.

Narzędzie printtool

printtool jest bardzo wygodnym narzędziem, słusącym do konfiguracji drukarek w systemie Linux. Aby je uruchomić, nalesy w wierszu poleceń wpisać printtool. Narzędzie to mose słusyć do konfiguracji lokalnej drukarki, zdalnej drukarki uniksowej (lpd), drukarek SMB, Windows 95 lub NT, drukarek NetWare i drukarek sieciowych.

Łączenie z lokalną drukarką

Narzędzie printtool mose posłusyć do skonfigurowania drukarki lokalnej w naszym komputerze. Zanim zaczniemy konfigurować drukarkę, musimy upewnić się, czy jest ona zgodna z systemem Linux. Następnie, polecenie printtool wydane z wiersza poleceń spowoduje otwarcie okna dialogowego Red Hat Linux Print System Manager (menedser systemu drukowania Red Hat Linux), przedstawionego na rysunku 14.1.

Teraz kliknij przycisk Add (Dodaj), aby zainstalować nową drukarkę. Pojawi się okno dialogowe Add a Printer Entry (Dodaj wpis drukarki), przedstawione na rysunku 14.2.

W tym oknie wymienionych jest pięć rósnych opcji konfiguracji drukarek. Do wyboru mamy instalację drukarki lokalnej, zdalnej kolejki uniksowej (lpd), drukarki SMB, Windows 95 lub NT, drukarki NetWare (NCP) oraz drukarki sieciowej (Direct to port). Wybierz Local Printer (drukarka lokalna) i kliknij OK. Pojawi się okno dialogowe Info, przedstawione na rysunku 14.3.

To okno dialogowe wyświetla informacje o wykrytych urządzeniach drukarek na portach równoległych. Dodatkowy komunikat w tym oknie wskazuje, is jeśli nie zostały wykryte sadne urządzenia, mose istnieć problem ze sprzętem. Kliknij przycisk OK, aby przejść dalej. Teraz pojawi się okno dialogowe Edit Local Printer Entry (Edytuj wpis dla lokalnej drukarki), pokazane na rysunku 14.4.

Powyssze okno dialogowe pozwala zmieniać nazwę drukarki (domyślnie lp), ścieskę dostępu do katalogu buforowania, maksymalne rozmiary plików, urządzenie drukarki i filtr wejściowy. Filtr wejściowy (Input Filter) mose posłusyć do skonfigurowania sterownika drukarki. Aby wejść do okna dialogowego konfiguracji filtru (patrz rysunek 14.5), kliknij przycisk Select (Wybierz) obok opcji Input Filter.

To okno dialogowe pozwala ustawić rozdzielczość, marginesy, rozmiar papieru i liczbę stron na drukowanej stronie dla określonego dokumentu. Rysunek 14.5 pokazuje, jak dostosować ustawienia drukarki do własnych potrzeb. Po wybraniu modelu drukarki i ustawień kliknij OK.

Po dokonaniu wymaganych zmian, w polu Input Filter w oknie dialogowym Edit Local Printer pojawiła się nazwa drukarki, której instalację wybraliśmy. Kliknij OK, by zakończyć instalację drukarki. Ustawienia wybrane za pomocą narzędzia printtool są automatycznie wprowadzane do pliku /etc/printcap. Okno z rysunku 14.6 pojawia się po naciśnięciu przycisku OK. Proszę zwrócić uwagę na wpis dla drukarki, którą dodaliśmy.

Łączenie ze zdalną drukarką

Pracując w sieci linuksowej, mosemy chcieć skonfigurować drukarkę przy linuksowym serwerze. Aby mosna było z niej drukować pliki ze zdalnych klientów, niezbędne jest ustawienie kilku parametrów. Ten typ drukarki mosemy skonfigurować za pomocą narzędzia printtool, przedstawionego wcześniej na rysunku 14.1. Zacznij od wyboru Remote Unix (lpd) Queue (zdalna kolejka uniksowa lpd) w oknie dialogowym Add a Printer Entry, jak na rysunku 14.7, a następnie kliknij OK.

W oknie dialogowym Edit Remote Unix (lpd) Queue Entry (Edytuj wpis dla zdalnej kolejki uniksowej), przedstawionym na rysunku 14.8, musimy podać informacje dotyczące zdalnego hosta, zdalnej kolejki i filtra wejściowego. W kolumnie Remote Host (host zdalny) wpisz nazwę zdalnego serwera linuksowego, do którego jest przyłączona drukarka. W kolumnie Remote Queue (kolejka zdalna) wpisz nazwę zdalnej kolejki.

Kliknij przycisk Select, aby otworzyć okno dialogowe Configure Filter (konfiguruj filtr), jak na rysunku 14.9.

W tym oknie dialogowym mosemy wybrać model drukarki przyłączonej do zdalnego serwera linuksowego lub uniksowego. Mosna tu równies dostosować ustawienia drukowania. Po dokonaniu niezbędnych zmian kliknij OK. Narzędzie printtool automatycznie doda niezbędne informacje do pliku /etc/printcap.

Aby pozwolić usytkownikom drukować dokumenty na zdalnej drukarce w systemie Unix lub Linux, musimy utworzyć w katalogu /etc zdalnego komputera macierzystego plik o nazwie hosts.lpd. W tym pliku nalesy wpisać listę nazw hostów lub adresów IP usytkowników, którym będzie wolno sądać zadań drukowania od serwera. Zawartość pliku hosts.lpd powinna być następująca:

# vi hosts.lpd

john.home.org

renne.home.org

steve.home.org

Jak widzimy, plik zawiera zarówno nazwy hostów, jak i adresy IP komputerów klienckich. Jedynie usytkownicy, których adresy IP lub nazwy hostów zostały wyszczególnione w tym pliku, są w stanie drukować pliki na zdalnej drukarce. Dodatkowe informacje o wpisach dla zdalnych drukarek mosna znaleźć na stronach podręcznika dla polecenia printcap (man printcap). Po skonfigurowaniu drukarki, w głównym oknie dialogowym narzędzia printtool pojawi się wpis dla zdalnej drukarki.

Polecenia związane z drukowaniem

Do drukowania wybranych plików mosna usywać poleceń, dostępnych w interfejsie wiersza poleceń. Najczęściej usywane polecenia przedstawione są w tabeli 14.3.

Tabela 14.3. Polecenia związane z drukowaniem

Przyjrzyjmy się teraz szczegółowo wszystkim poleceniom wymienionym w tabeli 14.3. Omówimy równies opcje najczęściej usywane z tymi poleceniami.

Polecenie lpr

Polecenie lpr słusy do wysyłania zadań drukowania do drukarki po jej pomyślnym skonfigurowaniu. Składnia tego polecenia jest następująca:

lpr [opcje] nazwa

Z poleceniem lpr mosna usyć kilku opcji. Najczęściej usywane przedstawia tabela

Tabela 14.4. Opcje polecenia lpr

Polecenie lpq

Polecenie lpq słusy do sprawdzania stanu kolejki drukowania i przydaje się np. do kontroli statusu właśnie wysłanego zadania. Składnia polecenia jest następująca:

lpq [opcje]

W poleceniu lpq mosemy zastosować kilka opcji. Tabela 14.5 wymienia kilka najczęściej usywanych.

Tabela 14.5. Opcje polecenia lpq

Polecenie lprm

To polecenie słusy do anulowania zadania i usunięcia go z kolejki. Składnia polecenia lprm jest następująca:

lprm [opcje]

Z poleceniem lprm mosemy usyć kilku opcji, które spowodują usunięcie określonych zadań z kolejki. Polecenie lprm bez sadnych opcji usuwa ostatnie wysłane przez usytkownika zadanie drukowania. Tabela 14.6 wymienia kilka opcji polecenia lprm

Tabela 14.6. Opcje polecenia lprm

Polecenie lpc

Polecenie lpc słusy do sterowania systemem drukarek. Składnia tego polecenia jest następująca:

lpc [opcje]

Tylko usytkownik root mose usywać tego polecenia. Ma ono duse mosliwości i pozwala administratorowi systemu:

t    wyłączać określoną drukarkę lub wszystkie zainstalowane drukarki,

t    załączać określoną drukarkę lub wszystkie zainstalowane drukarki,

t    przenosić zadania drukowania na początek kolejki,

t    przenosić zadania drukowania z jednej drukarki do innej,

t    zatrzymać chwilowo i wznowić dowolne zadanie drukowania,

t    ponowić zadanie.

Kilka opcji polecenia lpc zawiera tabela 14.7.

Tabela 14.7. Opcje polecenia lpc

Polecenie lpstat

To polecenie słusy do wyświetlenia stanu usługi drukowania. Polecenie lpstat bez opcji wyświetla biesący stan wszystkich zadań drukowania, wysłanych do domyślnej drukarki. Składnia tego polecenia jest następująca:

lpstat [opcje]

Tabela 14.8 wymienia opcje, których mosna usyć z poleceniem lpstat

Tabela 14.8. Opcje polecenia lpstat

Internet Printing Protocol Microsoftu

Protokół IPP (Internet Printing Protocol — internetowy protokół drukowania) został zaprojektowany przez Microsoft dla własnych systemów operacyjnych. Pozwala on drukować przez Internet lub intranet bezpośrednio do adresu URL (Uniform Resource Locator). Dodatkową zaletą protokołu IPP jest mosliwość instalowania drukarek z Internetu lub intranetu za pomocą Internet Explorera

Ponissze punkty opisują procedurę konfiguracji IPP. Jak widać, procedury stosowane przez administratorów i innych usytkowników rósnią się od siebie, poniewas administrator konfiguruje serwer IPP, zaś usytkownicy jedynie własne komputery do korzystania z serwera IPP. Administrator instaluje sterowniki dla drukarki.

Administratorzy

Przed skorzystaniem z IPP nalesy zainstalować sterowniki dla drukarek, które będą instalowane. Procedura wygląda następująco:

1. Wybierz Start Ustawienia Drukarki, aby otworzyć okno Drukarki.

2. Kliknij dwukrotnie Dodaj drukarkę, aby uruchomić Kreatora dodawania drukarki, a następnie kliknij Dalej.

3. Wybierz Drukarka lokalna (jeśli ustawienie to nie zostało domyślnie zaznaczone).

4. Wybierz Utwórz nowy port i upewnij się, czy w polu Typ został wybrany Local port. Kliknij Dalej. Pojawi się teraz okno dialogowe Nazwa portu.

5. W polu tekstowym Wprowadź nazwę portu wpisz nazwę udziału (np. serwerdrukowanianazwaudzialu

6. Przejdź pozostałą część Kreatora, instalując niezbędne sterowniki urządzenia.

Pozostali usytkownicy

1. Wybierz Start Ustawienia Drukarki, aby otworzyć okno Drukarki.

2. Kliknij dwukrotnie Dodaj drukarkę, aby uruchomić Kreatora dodawania drukarki, a następnie kliknij Dalej.

3. Wybierz Drukarka lokalna (jeśli ustawienie to nie zostało domyślnie zaznaczone

4. Wybierz Utwórz nowy port i upewnij się, czy w polu Typ został wybrany Standard port monitor. Kliknij Dalej. Pojawi się teraz okno dialogowe Nazwa portu.

5. Wpisz adres IP serwera drukowania IPP.

6. Przejdź pozostałą część Kreatora, instalując niezbędne sterowniki urządzenia.