ABD EL-KADERA WOJNA PIERWSZA 1832--1834

ABD EL-KADERA WOJNA PIERWSZA 1832--1834. Abd el-Kader (1808-1883), muzuù­mañski przywódca i emir Maskary, dowo­dziù siùami algierskimi podczas podjazdowej wojny z wojskami francuskimi, które doko­naùy inwazji w okolicach Oranu i Mos-tagenu. Odniósù zwyciæstwo, co zmusiùo

Francuzów do podpisania w 1834 porozu­mienia w Desmùchels. Postanowieniem trak­tatu Abd el-Kader zostaù dejem (guber­natorem) Maskary i uzyskaù wùadzæ nad dzielnicà Oran. Francja zawarùa traktat w nadziei, ýe bædzie mogùa wykorzystaã Abd el-Kadera jako swego sprzymierzeñca w Algierii. Druga wojna Abd el-Kadera 1835-1837. Francuskie wojska nadal pro­wadziùy walkæ z algierskimi plemionami zjednoczonymi przez Abd el-Kadera, jed­nakýe przegraùy wiele starã. W 1837 pod­pisano porozumienie w Tafnie, przyznajàce Abd el-Kaderowi wùadzæ nad wiækszoúcià terytorium Algierii; Francja zachowaùa tylko kilka portów.

Na pozyskanych terenach Abd el-Kader zorganizowaù pañstwo muzuùmañ­skie, wykorzystujàc uczucia religijne w celu zjednoczenia plemion algierskich. Trzecia wojna Abd el-Kadera 1840-1847. W grud­niu 1840 Francja wysùaùa do Algierii mar­szaùka Thomasa R. Bugeauda (1784-1849), by rozpoczàù regularnà kampaniæ wojennà przeciwko Algierczykom Abd el-Kadera. Pod naporem Francuzów Abd el-Kader wycofaù siæ do Maroka, gdzie zawarù sojusz skierowany przeciwko Francuzom. Uzbro­jona w karabiny konnica Abd el-Kadera walczyùa bardzo skutecznie nækajàc wojska francuskie nieustannymi wypadami. W koñ­cu jednak armia francuska pod dowództwem Bugeauda 14 sierpnia 1844 zaatakowaùa 45-tysiæczne wojska Abd el-Kadera nad rzekà Isly i odniosùa zdecydowane zwyciæs­two. Po bitwie nad Isly Abd el-Kader w 1846 ponownie schroniù siæ w Maroku, z maùym oddziaùem dokonywaù wypadów i toczyù drobne potyczki z Francuzami. Straciwszy poparcie suùtana Maroka i majàc zaledwie kilku ludzi, Abd el-Kader poddaù siæ w 1847 francuskiemu generaùowi Chris-topherowi Lamoriciere (1806-1865).