ANGIELSKA WOJNA DYNASTYCZNA

ANGIELSKA WOJNA DYNASTYCZNA 1138- Król Anglii Edward I (1068-1135) straciwszy jedynego syna (1120) i obawiając się, że jego następcą zostanie słaby i niegod­ny zaufania siostrzeniec, Stefan z Blois (1097?-! 154), uzyskał zgodę baronów na objęcie tronu przez córkę Matyldę (1102-1167). Jednak po śmierci króla baro­nowie i duchowieństwo zaofiarowało tron Stefanowi, który okazał się nieudolny i nie zdołał zaprowadzić porządku w kraju. Spo­wodowało to bunt baronów w 1138, którzy opowiedzieli się za Matyldą. W 1139 wojska Matyldy wspomaganej przez przyrodniego brata, Roberta, hrabiego Gloucester, rozpo­częły walkę z poplecznikami Stefana. W 1141 Stefan dostał się do niewoli pod Lincoln. Jednak wojna nie ustała. Wojska Matyldy przegrały bitwę pod Winchester, a Robert dostał się do niewoli; został wy­mieniony za Stefana. W 1142 Matylda mu­siała opuścić Anglię. Stefan rządził nieudol­nie, wojna domowa trwała nadal; w 1148 przewagę zdobył syn Matyldy, Henryk Plan-tagenet (1133-1189). Po nie rozstrzygniętej bitwie pod Wallingford zawarto w 1154 rozejm. Stefan został uznany królem Anglii, ale jego następcą miał zostać Henryk II (patrz angielsko-francuska wojna 1159--H89). Patrz także sztandar, bitwa pod sztandarem ibs.