ANGIELSKO-HISZPAŃSKA WOJNA

ANGIELSKO-HISZPAŃSKA WOJNA 1587- W późniejszym okresie panowania królowej Anglii Elżbiety I i króla Hiszpanii Filipa II rozpoczęła się długa i prowadzona ze zmiennym szczęściem wojna na morzu u wybrzeży Holandii, Francji i Hiszpanii. Wojna, której największym wydarzeniem była klęska HISZPAŃSKIEJ ARMADY w 1588, stała się nieuchronna, kiedy w 1585 Anglia wysłała wojska na pomoc protestan­ckim Niderlandom, gdzie wybuchło powsta­nie przeciw Hiszpanii. Wyprawa Anglików na port Kadyks prowadzona w 1587 przez Francisa Drake'a (l540?-1596) opóźniła budowę Armady, zrobiła wielkie wrażenie na mieszkańcach przyłączonej do Hiszpanii Lizbony (Portugalia), a ponadto Anglicy zdobyli hiszpański statek załadowany skar­bami. Po wielkim zwycięstwie nad Armadą wojska angielskie dowodzone przez hrabiego

Leicester zostały pobite w hiszpańskich Niderlandach, a flota angielsko-portugalska, większa niż Armada, nie zdołała odebrać Hiszpanom Lizbony, natomiast dwie eks­pedycje angielskie odniosły sukcesy we Francji. Wojna stopniowo ograniczyła się do napadów angielskich „wilków morskich' (kaprów) na statki hiszpańskie, zwłaszcza na statki stojące w Kadyksie, w 1596 i 1598. Rajdy takie kontynuowano po śmierci Filipa II w 1598 i Elżbiety w 1603; wreszcie w 1604 został zawarty traktat pokojowy. Patrz także drakę-a rajdy na wyspy ka­raibskie