ANGIELSKO-HOLENDERSKA WOJNA W AFRYCE ZACHODNIEJ

ANGIELSKO-HOLENDERSKA WOJNA W AF­RYCE ZACHODNIEJ 1664-1665. Po zaùoýe­niu kolonii w Nowym Úwiecie Anglicy potrzebowali niewolników do uprawy ziemi

i wykonywania innych ciæýkich robót, prze­to przystàpili do handlu niewolnikami i zbu­dowali wzdùuý Zùotego Wybrzeýa (Ghana) w Afryce Zachodniej liczne placówki i forty, a póêniej (1664) zajæli holenderskà fortecæ Gapæ Coast. Dziaùania te zbulwersowaùy Holendrów, którzy uwaýali to terytorium za swojà wùasnoúã. W 1664 holenderska eskad­ra pod dowództwem admiraùa Michiela de Ruytera (1607-1676) zaatakowaùa i zburzyùa kilka angielskich stacji i fortów; Cape Coast pozostaùo w rækach angielskich. W 1665 Holendrzy, którzy utracili Wyspæ Úwiætej Heleny na poùudniowym Atlantyku, zajæli angielski fort Kormantine na Zùotym Wy­brzeýu. Roszczenia Holendrów do tego te­renu zostaùy uznane w traktacie w Bredzie w 1667. W 1672 Królewska Kompania Afrykañska, zaùoýona przez króla Anglii, Karola II (1630-1685), zbudowaùa na wy­brzeýu nowe stacje handlowe w Dixcove, Sekondi, Akrze i w jeszcze innych miej­scach; umoýliwiùy one rozwój eksportu nie­wolników i zùota. Patrz takýe holendersko-

-ANGIELSKA WOJNA DRUGA 1665-1667.