ANGIELSKO-NORMANDZKA REBELIA

ANGIELSKO-NORMANDZKA REBELIA 1173- Tylko dzięki swemu taktycznemu geniuszowi Henryk II (l 133-1189) nie został pokonany przez czterech zbuntowanych sy­nów i wrogo nastawioną małżonkę. Króles­two Henryka rozciągało się od Szkocji po

Pireneje; król wydzielił ze swego państwa każdemu z synów ziemię na kontynencie, ale nie przyznał im żadnej rzeczywistej władzy. Zawsze skłonni do sporów synowie, z wyjąt­kiem najmłodszego Jana (l 167-1216), uciek­li do Francji i domagali się niezależności. Za namową i z pomocą matki, Eleonory Akwi-tańskiej (1122-1204), oraz króla Francji sy­nowie Henryka wszczęli bunt w Normandii i Bretanii. Równocześnie niezadowoleni ba­ronowie podnieśli bunt w Anglii, wspierał ich król szkocki William Lew (1143-1214). W trakcie wojny wojska Henryka odnosiły zwycięstwa we wszystkich starciach po obu stronach kanału La Manche i pod koniec 1174 wszyscy buntownicy poprosili Henryka o przebaczenie. Synowie króla uzyskali nada­nia, ale zakres ich władzy pozostał nie zmie­niony. Wzięty do niewoli William musiał zgodzić się, by Szkocja została lennem Anglii.