APACZÓW l HAWAJÓW WOJNA 1860--1865

APACZÓW l HAWAJÓW WOJNA 1860--1865. Apacze i Nawajowie to wojownicze plemiona indiańskie, które zamieszkiwały tereny obecnego Nowego Meksyku i Arizo­ny. Wojownicy Apaczów i Nawajów stawiali opór wdzierającym się na ich terytoria białym. W latach pięćdziesiątych XIX w. wojska USA zbudowały na południowym zachodzie wiele fortów, które miały chronić osadników i stanowić zachętę do dalszego osiedlania się na tych terenach. W 1860 oba plemiona wstąpiły na wojenną ścieżkę. Po­ruszając się na szybkich, wytrzymałych, niewielkich koniach Indianie siali znisz­czenie w całej okolicy, rabując broń, amuni­cję, bydło, konie i inne łupy. W 1861 ujęto

Cochise'a (1815P-1874), wodza Czirikahuów (z plemienia Apaczów), oraz pięciu innych wodzów indiańskich i niesłusznie oskarżono ich o kradzież bydła i uprowadzenie chłopca z rancho. Cochise zbiegł, pozostałych wo­dzów stracono. W odwecie Cochise zebrał liczną grupę wojowników i wszczął krwawą wojnę z białymi. Wojna toczyła się w okresie amerykańskiej WOJNY SECESYJNEJ, któ­ra wiązała dużą część wojsk z południowego zachodu, Cochise mógł zatem przez pewien czas siać spustoszenie, nie napotykając pra­wie żadnego oporu. W 1862, gdy w zasadzkę na przełęczy Apaczów wpadł 1. Kalifornijski Pułk Piechoty, żołnierze ostrzelali napast­ników z haubic i zmusili Indian do ucieczki. Zaistniała konieczność ściągnięcia ze wscho­du części wojsk Unii walczących z kon­federatami. W latach 1863-1864 1. Pułk Ochotników Nowego Meksyku, pod dowó­dztwem pułkownika Christophera „Kit' Carsona (1809-1869), mający duże doświad­czenie w walce z czerwonoskórymi, rozpo­czął kampanię skierowaną przeciwko In­dianom; wszyscy indiańscy mężczyźni mieli być zabijani na miejscu, a kobiety i dzieci brane do niewoli. Ludzie Carsona zabili ponad 650 Apaczów, do niewoli dostało się ponad 9000 Indian. Nawajowie poddali się w 1865 i zgodzili się na osiedlenie w rezer* wacie nad rzeką Pecos w Nowym Meksyku. Cochise i Apacze wycofali się w góry i nadal napadali na białych.