ARGENTYŃSKI PRZEWRÓT

ARGENTYŃSKI PRZEWRÓT 1955. Juan Do­mingo Peron (1895-1974), prezydent i dyk­tator Argentyny, zaczął tracić władzę po śmierci żony Evy (Evity) (1919-1952), która

cieszyła się dużą popularnością wśród ko­biet, robotników i biedoty. Wielu Argen-tyńczyków niepokoił również pogarszający się stan gospodarki kraju i nasilanie się totalitaryzmu. Obawiając się rosnącego w si­lę ruchu chrześcijańsko-socjalistycznego, Peron wystąpił przeciw Kościołowi rzym­skokatolickiemu, swemu dawnemu sojusz­nikowi. Aresztowano księży pod zarzutem mieszania się do polityki i podburzania związków zawodowych i organizacji studen­ckich, zwolniono katechetów nauczających w szkołach państwowych i na uniwersyte­tach, rząd wstrzymał wszystkie dotacje dla szkolnictwa kościelnego i zakazał organizo­wania uroczystości religijnych w miejscach publicznych. W następstwie tak surowych zakazów wzrosła opozycja; na znak protestu wielu członków rządu złożyło rezygnację. Peron wydał zarządzenie zakazujące nau­czania religii w szkole i opodatkował włas­ność kościelną. Katolicy organizowali proce­sje, które przekształcały się w demonstracje antyrządowe bezlitośnie tłumione przez po­licję. Po uroczystościach Bożego Ciała w cze­rwcu 1955 deportowano dwóch biskupów. W odwecie Watykan nałożył na Perona ekskomunikę (16 czerwca 1955), a tego samego dnia część oficerów marynarki i lot­nictwa dokonała w Buenos Aires, stolicy państwa, nieudanego przewrotu. W miarę słabnięcia władzy Perona rosło niezadowo­lenie w kraju. Peron zgłosił gotowość do ustąpienia (31 sierpnia 1955), ale klasa robotnicza na znak poparcia dla Perona zorganizowała strajk powszechny, który przerwano po złożeniu przez niego obietnicy pozostania na zajmowanym stanowisku. 16 września 1955 oddziały wojskowe stac­jonujące w Cordobie, Rosario, Santa Fe i Paranie zbuntowały się przeciw Peronowi. Do buntu wkrótce dołączyła marynarka i lotnictwo. Wojsko zagroziło zbombardo­waniem Buenos Aires. Peron schronił się na zakotwiczonej w porcie kanonierce para­gwajskiej, później zbiegł do Paragwaju, a w końcu wyemigrował do Hiszpanii. 23 września 1955, 5 dni po usunięciu Pero-

na, tymczasowym prezydentem został gene­rał Eduardo Lonardi (1896-1956), jednakże wpływ Perona na politykę Argentyny pozo­stał bardzo silny (patrz peronistów po­wstania 1956-1957); nawet kilkadziesiąt lat później peroniści stanowili w Argentynie liczącą się siłę.