ARMANIACKO-BURGUNDZKA WOJNA DO¬MOWA

ARMANIACKO-BURGUNDZKA WOJNA DO­MOWA 1411-1413. Zamordowanie Lud­wika Orleańskiego (1372-1407), brata króla Francji Karola VI (1368-1422), cierpiącego na okresowe napady obłędu, zapoczątkowało wiele konfliktów, które później przekształ­ciły się w otwartą wojnę o władzę nad Francją (mordu dokonano na rozkaz Jana bez Trwogi [1371-1419], księcia Burgun-dii). Luźno powiązani z Anglią, popierani przez kaboszjenów - cech rzemieślników - domagających się reform administracyj­nych (patrz cabochfa bunt 1413), Burgund-czycy zyskali tymczasową przewagę nad stronnictwem orleańskim, któremu prze­wodził Bernard VII (zm. 1418), hrabia Armagnac, teść Karola (1391-1465), księcia Orleanu, syna zamordowanego Ludwika. Terrorystyczne rządy kaboszjenów dopro­wadziły do wystąpienia mieszczan, którzy poparli Orleanów, co zadecydowało o losach konfliktu. Po porażce 1413 Jan bez Trwogi jeszcze raz szukał pomocy u Anglików (patrz stuletnia wojna