AUSTRIACKO-SZWAJCARSKA WOJNA

AUSTRIACKO-SZWAJCARSKA WOJNA 1385- W XIII i XIV w. gminy i kantony Szwajcarii zostały podporządkowane rosną­cym w siłę arystokratycznym rodom głównie leopoldyjskiej gałęzi domu Habsburgów. Na­pór z zewnątrz prowadził do zawiązywania przez górali nieformalnych związków dla wspólnej obrony. W1291 doszło do „szwajcar­skiego buntu'; trzy kantony (Uri, Schwyz i Unterwalden) zawarły Związek Wieczysty, który stał się zalążkiem Związku Szwajcar­skiego. Związek pobił Habsburgów pod Mor-garten (1315), odparł najazd Bawarczyków i zawarł pokój, w którym Habsburgowie zaakceptowali istniejący stan rzeczy (1355). W 1368 na krótko utracił Zurych na rzecz Habsburgów, ale w 1385 znów musiał ode­przeć najazd Habsburgów pod wodzą austriac­kiego księcia Leopolda III (1351-1386). Leo­pold usiłował zdobyć terytoria w Szwabii i w południowych Niemczech, jego działania wojenne objęły też ziemie Związku. Pod koniec tegoż roku wojska Lucerny zajęły należące do Habsburgów Rothenburg i Sem-pach. W odwecie za to Leopold najechał Związek Szwajcarski. W pobliżu wsi Sempach kolumna ciężkiej jazdy austriackiej, która ze względu na warunki terenowe musiała się spieszyć, z łatwością przedarła się przez przednie straże szwajcarskie, ale zaraz natknę­ła się na główne siły Związku Szwajcarskiego i uległa im. Druga kolumna spieszonych jeźdźców została pobita, nim zdołała ustawić się w szyku bojowym. Trzecia kolumna au­striacka uciekła, a Leopold oraz jego spieszeni rycerze zginęli w walce. To wielkie zwycięst­wo nad Leopoldem podniosło ducha Związ­ku, którego wojska zwyciężały we wszystkich późniejszych bitwach, między innymi w bit-

wie pod Nafels w 1388. Wojska kantonu Glarus urządziły tam zasadzkę, lawiną głazów zdezorganizowały szyki sił austriackich, a po­tem rozgromiły jazdę i piechotę. Nastąpił rozejm, w czasie którego Szwajcarzy powięk­szyli swoje wojska. Austriacy podpisali z Zu­rychem dwudziestoletni pokój (1394) zrzeka­jąc się praw do Lucerny, Zugu i Glarus (który po zwycięstwie pod Nafels został członkiem Związku). Związek, do którego należało już osiem kantonów - Uri, Schwyz, Unterwalden, Lucerna, Zurych, Berno, Zug i Glarus - pod­porządkował się cesarzowi Świętego Cesarst­wa Rzymskiego (wprawdzie cesarz był z rodu Habsburgów, jednakże z linii nieprzychylnej linii austriackiej), ale był organizacją autono­miczną.