AUSTRIACKO-SZWAJCARSKA WOJNA

AUSTRIACKO-SZWAJCARSKA WOJNA 1460.

Chociaż Austriacy zostali wyparci z Argowii w 1450 (patrz stara wojna zuryska 1436-1450), austriacka linia Habsburgów nadal dążyła do opanowania Szwajcarii. Austriacki książę Zygmunt (zm. 1496) odziedziczył Tyrol, a cesarz Świętego Cesarstwa Rzym­skiego, Fryderyk III (1415-1493), Habs­burg, lecz z linii rywalizującej z austriacką, musiał wybierać między prawami Cesarstwa w Szwajcarii a prawami rodu Habsburgów. Dokonał złego wyboru: poparł Habsburgów i usiłował doprowadzić do podziału Związku Szwajcarskiego. Fryderyk błędnie ocenił lojalność członków Związku oraz jego siły wojskowe. Związek pozyskał dwóch nowych członków - Appenzell i Steinhausen; zawarł również przymierze z opactwem Sankt Gal-len oraz Rapperswil i Stein nad Renem. Cesarz Fryderyk groził Związkowi, ale go nie atakował. Gdy arcyksiążę Zygmunt zo­stał ekskomunikowany w związku z tra­dycyjnymi problemami z inwestyturą, Szwajcarzy w 1460 wyprawili swoje wojska na północ aż po rzekę Ren, nie napotykając prawie żadnego oporu. Szwajcarskie wojska zajęły Frauenfeld, bez powodzenia oblegały Wintertur i wyzwoliły spod okupacji Zyg­munta kanton Turgowia. Pokój w Kon­stancji w 1461 pozostawił w posiadaniu

Habsburgów zaledwie kilka twierdz na południe od Renu i uwolnił Szwajcarów od najazdów Habsburgów aż do czasu AUSTRIACKO-SZWAJCARSKIEJ WOJ­NY 1499.