BABILOŃSKA NIEWOLA JEROZOLIMY

BABILOŃSKA NIEWOLA JEROZOLIMY 586-538 p.n.e. W 601 p.n.e. król Judy (południowa Palestyna) zrzucił zwierzch­nictwo Babilonii, które miał po bitwie pod KARKEMISZ, i zawarł przymierze z Egip­tem. W odpowiedzi Babilonia w 598 zajęła Jerozolimę, główne miasto Judy. Nowym królem, z ramienia Babilonii i jej wasalem został w 597 Sedecjasz (wzmian. na początku VI w.), później jednak Juda znowu zawarła sojusz z Egiptem. W odpowiedzi Babilonia zorganizowała wyprawę przeciw Judzie. Ba-bilończycy w 588 rozpoczęli 18-miesięczne oblężenie Jerozolimy. Żydowski prorok Je-remiasz (650P-585?) nawoływał do pod­dania miasta, by w ten sposób uniknąć jego zniszczenia, ale mieszkańcy bronili się, mając próżną nadzieję na egipską pomoc; wielu mieszkańców miasta zmarło z głodu. Gdy Babilończycy zrobili wyłom w murach Jerozolimy, Sedecjasz i inni uciekli w kie-

runku Jerycha, łudząc się, że tam zbiorą siły. Babilończycy pojmali ich. Sedecjaszowi wymierzono zwyczajową karę przewidzianą dla zdrajców - został oślepiony; wielu przy­wódców jerozolimskich zostało zabitych. Miasto spalono, a jego mury zrównano z ziemią. Zgodnie z praktyką stosowaną na Bliskim Wschodzie, mieszkańców miasta przesiedlono; na miejscu pozostali tylko biedacy. Ludność Judy zmniejszyła się do około 20 tyś. mieszkańców. Większość mie­szkańców zesłanych do Babilonu pozostała wiernymi wyznawcami wiary żydowskiej. Gdy za króla Cyrusa Wielkiego (600P-529) Persowie w 538 podbili Babilonię, pozwolili Żydom wrócić do rodzinnego kraju. W Ba­bilonie pozostało wielu zamożnych i oba­wiających się zmian Żydów, ale ci, którzy przebyli 1300 km i powrócili do Jerozolimy, odbudowali Świątynię. Budowę zakończono w 516. W ten sposób spełniła się przepo­wiednia proroka o siedemdziesięcioletniej niewoli.