BAHMANIDÓW WOJNA DOMOWA

BAHMANIDÓW WOJNA DOMOWA 1490- Za panowania ostatniego sułtana dynastii Bahmanidów, Mahmuda Szacha (wzmian. 1482-1518), zaczął się rozpad wielkiego sułtanatu delhijskiego w Indiach. Przyczyniła się do tego rywalizacja między żyjącymi tu od dawna tureckimi możno-władcami a przybyszami z Afganistanu i Per­sji (Iranu), którzy zajmowali ważne stano­wiska w administracji sułtanatu. Rywalizacja miała przede wszystkim podłoże religijne, ponieważ przybysze byli szyitami, natomiast rdzenna ludność sułtanatu należała do od­łamu sunnickiego. Około 1490 opozycyjni możnowładcy i gubernatorzy prowincji stali się niemal niezależni, aż wreszcie powstały nowe państwa Bidźapur, Berar i Ahmad-nagar. Gubernator Kutb ul-Mulk (wzmian. na pocz. XVI w.) założył dynastię Kutb Shahi w Golkondzie i ogłosił niezależność sułtanatu Golkondy (1512). Kutb ul-Mulk był szyitą i uczynił z Golkondy pierwsze szyickie państwo w Dekanie. W 1518 Gol-konda stała się jednym z państw-sukcesorów dawnego sułtanatu Bahmanidów. W 1687 została wchłonięta przez imperium Mogo-łów (patrz marathów i mogołów wojny).