BAHMANIDÓW WOJNA DOMOWA

BAHMANIDÓW WOJNA DOMOWA 1490- Za panowania ostatniego suùtana dynastii Bahmanidów, Mahmuda Szacha (wzmian. 1482-1518), zaczàù siæ rozpad wielkiego suùtanatu delhijskiego w Indiach. Przyczyniùa siæ do tego rywalizacja miædzy ýyjàcymi tu od dawna tureckimi moýno-wùadcami a przybyszami z Afganistanu i Per­sji (Iranu), którzy zajmowali waýne stano­wiska w administracji suùtanatu. Rywalizacja miaùa przede wszystkim podùoýe religijne, poniewaý przybysze byli szyitami, natomiast rdzenna ludnoúã suùtanatu naleýaùa do od­ùamu sunnickiego. Okoùo 1490 opozycyjni moýnowùadcy i gubernatorzy prowincji stali siæ niemal niezaleýni, aý wreszcie powstaùy nowe pañstwa Bidêapur, Berar i Ahmad-nagar. Gubernator Kutb ul-Mulk (wzmian. na pocz. XVI w.) zaùoýyù dynastiæ Kutb Shahi w Golkondzie i ogùosiù niezaleýnoúã suùtanatu Golkondy (1512). Kutb ul-Mulk byù szyità i uczyniù z Golkondy pierwsze szyickie pañstwo w Dekanie. W 1518 Gol-konda staùa siæ jednym z pañstw-sukcesorów dawnego suùtanatu Bahmanidów. W 1687 zostaùa wchùoniæta przez imperium Mogo-ùów (patrz marathów i mogoùów wojny).