BAKTRYJSKO-SYRYJSKA WOJNA

BAKTRYJSKO-SYRYJSKA WOJNA 208-206 p.n.e. Kwitnące, niezależne królestwo Bak­trii w północno-środkowej Azji było kiedyś częścią dawnego imperium perskiego. W 208 Antioch III Wielki (242-187), władca części Persji i Syrii z dynastii Seleucydów, po­stanowił opanować Baktrię i Partię. Wyru­szył z armią na północny wschód. Zwyciężył w 209 króla Partii Arsakesa III (212-171), który uznał zwierzchnictwo Antiocha. Na­stępnie władca Syrii najechał Baktrię. Zwy­ciężył jej króla Eutydemusa w bitwie nad rzeką Arios (Hari-Rud) (208), lecz jego wojska zostały rozbite. Eutydemus wycofał się z wojskami do swojej stolicy, Baktry (Balch, Afganistan), gdzie z powodzeniem wytrzymał dwuletnie oblężenie syryjskie. W końcu Antioch zrozumiał, że choć wygrał wojnę, nie zdoła trwale podporządkować sobie dumnych górali Baktrii i zawarł pokój z Eutydemusem, na mocy którego władca Baktrii zatrzymał swoje królestwo, ale uznał zwierzchność Seleucydów.