BALDWINA REBELIA

BALDWINA REBELIA 1006-1007. W 1002 królem Niemiec, następcą Ottona III (980-1002), został Henryk II Święty (973--1024), kuzyn Ottona; miał on również zostać cesarzem Świętego Cesarstwa Rzym­skiego. Jego koronacji sprzeciwiło się wielu niemieckich książąt i władców państw wa­salnych. Dążąc do umocnienia i powięk­szenia królestwa Ottona, Henryk prowadził walki na wielu frontach i zraził do siebie zachodnie, frankońskie księstwo Burgundii, pozostające pod władzą bocznej linii Kape-tyngów i jego wielu wasali. Jednym z państw wasalnych Burgundii była Flandria. Panu­jący tam hrabia Baldwin IV (988-1035)

powiększył swoje posiadłości zajmując Gan-dawę, a w 1006 zdobył Yalenciennes, naru­szając przy tym niemieckie terytoria na wschód od rzeki Skaldy. Henryk i Robert Pobożny (970P-1031) z Burgundii zawarli w 1006 krótkotrwałe przymierze i zorgani­zowali nieudaną wyprawę, która stała się powodem wrogości między Robertem a Bald-winem. W 1007 Henryk, tym razem sam, poprowadził dużą armię w okolicę Skaldy, spustoszył okolicę i zmusił Baldwina do oddania Yalenciennes. Przebaczył Baldwi-nowi, uczynił go swym wasalem i uznał jego władzę nad Gandawą.