BAWARSKA WOJNA

BAWARSKA WOJNA 1503-1504. Śmierć Jerzego Bogatego (zm. 1503) z rodu Wittels-bachów, barona Bawarii-Landshut, zapo­czątkowała trzyletnią wojnę o jego posiad­łość. Zgodnie z tradycją Landshut powinien przejść w posiadanie innej gałęzi rodu, której głową był Albrecht IV (1467-1508), książę Bawarii-Monachium, jednak obie gałęzie rodziny były do siebie wrogo na­stawione. Jerzy, nie mający męskiego poto­mka, swymi spadkobiercami ustanowił cór­kę i zięcia (syna elektora Palatynatu). Mo­nachijska gałąź rodu dochodziła praw na drodze prawnej i uzyskała korzystne dla siebie orzeczenie. Zawiedziony elektor zgro­madził armię. Cesarz Świętego Cesarstwa Rzymskiego Maksymilian I (1459-1519) posłał swe wojska, aby zagwarantować reali­zację orzeczenia sądu; do wojsk cesarskich dołączyli popierający cesarza władcy nie­mieccy. Nie doszło do intensywniejszych walk, zakończyły się one w 1504, gdy nagle zmarli wyznaczeni przez Jerzego następcy.

Wszyscy pozostali skorzystali: Maksymilian otrzymał część spornych terytoriów, elektor pocieszył się dwoma otrzymanymi obszara­mi, a Albrecht, który zyskał najwięcej, mógł zrealizować marzenia o zjednoczeniu Bawa­rii pod swoją władzą.