BENGALSKO-BRYTYJSKA WOJNA

BENGALSKO-BRYTYJSKA WOJNA 1756--1757. Gdy brytyjska Kompania Wschod­nioindyjska nie zgodziła się na wstrzymanie budowy fortyfikacji Kalkuty, którą rozpoczę­to spodziewając się wybuchu SIEDMIOLET­NIEJ WOJNY, Siradż ud-Daula (1732-1757), nabab Bengalu, po czterodniowej walce zdo­był miasto 20 czerwca 1756. Europejczyków, którzy nie zdołali uciec, Siradż ud-Daula zamknął w areszcie Kompanii, tzw. czarnej norze. Dokładna liczba więźniów przetrzy­mywanych w podziemnym lochu nie jest znana, ale szacuje się, że po pierwszej nocy zmarło tam od 40 do 123 osób. Były urzędnik Kompanii, a wtedy oficer, Robert Clive (1725-1774) i admirał Charles Watson (1714-1757) 2 stycznia 1757 odbili Kalkutę. Nababa ujęto i stracono. Clive mianował później nababem Mira Dżafara (1691-1765), przychylnie nastawionego do Brytyjczyków.