BIRMANSKO-CHIŃSKA WOJNA

BIRMANSKO-CHIŃSKA WOJNA 1658--1661. Ostatni pretendent z dynastii Ming do tronu Chin, książę Jong Li (zm. 1662), pokonany przez Mandżurów (dynastia King) w 1658, zbiegł z prowincji Junan w południowych Chinach. Król Birmy Pin-dale (zm. 1661) udzielił mu azylu w Sagaing nad rzeką Irawadi, naprzeciwko stolicy Awy

w Górnej Birmie. Na terytorium Birmy wkroczyły armie obu stron - Mandżurów oraz dynastii Ming i rozpoczęły walki mię­dzy sobą, a także z wojskami Pindala. Dążąc do obalenia Pindala wojska chińskie zdoby­ły Awę. Pindale został zdradziecko zamor­dowany, zastąpił go młodszy brat Pje Min (zm. 1672). Mandżurski gubernator Junanu zażądał, by Birma wydała Jong Li i zagroził zniszczeniem Birmy. Mając przeciwko sobie 20-tysięczną armię chińską, Pje Min zgodził się spełnić to żądanie. Patrz także syjamsko-

-BIRMAŃSKA WOJNA 1660-1662; TAJÓW WOJNA