BIRMAŃSKO-MANIPURSKA WOJNA

BIRMAŃSKO-MANIPURSKA WOJNA 1770.

Birmański generał Maha Thihathura zgo­dził się na proponowane przez Chińczyków warunki pokojowe i po zakończeniu BIR-

MAŃSKO-CHIŃSKIEJ WOJNY 1765--1769 pozwolił im na powrót do kraju. Obawiał się jednak stanąć przed swoim królem, Hsinbjuszinem (zm. 1776), który mógł go skazać na śmierć za zbyt łagodne postępowanie z wrogiem. Aby odwieść króla od dalszych działań przeciwko Chinom i Syjamowi (patrz syjamsko-birmańska woj­na 1764-1769), Maha Thihathura postanowił najechać Manipur (północno-wschodnie In­die) i stłumić tam niewielkie powstanie antybirmańskie. Manipurczycy, którzy na­dal zbierali siły po ostatniej wojnie z Birmą, zostali pobici w trzydniowej bitwie zakoń­czonej ucieczką radży. Birmańczycy osadzili na tronie lojalnego władcę. Mimo tego zwycięstwa Maha Thihathura popadł w nie­łaskę króla Hsinbjuszina za pobłażliwość okazaną Chińczykom.