BIRMAŃSKO-PORTUGALSKA WOJNA

BIRMAŃSKO-PORTUGALSKA WOJNA 1613.

Felipe de Brito y Nicote (zm. 1614), jeden z najwybitniejszych najemników portugal­skich w Birmie, zaczął przekształcać por­tugalski fort w Syriamie, w Dolnej Birmie, w bazę dla kolonii portugalskiej (patrz birmańska wojna domowa 1599). De Brito łupił świątynie buddyjskie i zmuszał Bir-mańczyków do przejścia na katolicyzm, co wzbudziło ich wrogość. Królem Birmy był wtedy Anaukpetluna (zm. 1628). W 1610 chcąc ukarać władcę Taungu, Natszinnaun-ga (zm. 1614) za nieuczciwy, dwustronny sojusz zarówno z nim, jak i z Anaukpet-lunem, de Brito ujął władcę Taungu i uwię­ził go. W odwecie wojska Anaukpetluna najechały Syriam, wykonały podkop pod murami twierdzy i zdobyły ją. Wzięto także do niewoli de Brito i Natszinnaunga, którzy w rok później zostali straceni (de Brito został wbity na pal). Stosunki birmańsko--portugalskie uległy pogorszeniu. Zwycię­stwo Birmy zyskało międzynarodowy roz­głos. Patrz także syjamsko-birmańska woj­na