BIZANTYJSKA WOJNA DOMOWA

BIZANTYJSKA WOJNA DOMOWA 1094. Za

panowania energicznego cesarza Aleksego I Komnenosa (1048-1118) Scytowie, Turcy seldýuccy i Normanowie dokonywali czæs­tych najazdów na cesarstwo bizantyjskie, wojska cesarstwa odpieraùy te ataki (patrz

BlZANTYJSKO-TURECKA WOJNA 1064-1081, NOR-

mañsko-bizantyjskie wojny). Chcàc utrzy-maã imperium w caùoúci, Aleksy musiaù poczyniã ustæpstwa na korzyúã wielkich posiadaczy ziemskich. W 1094 rozpoczàù bunt Konstantyn Diogenes (zm. 1094?), pretendent do tronu; korzystaù on z pomocy Poùowców, koczowniczego ludu tureckiego z terenów obecnej poùudniowej Ukrainy. Przekroczywszy z Poùowcami Dunaj, Kon­stantyn Diogenes pomaszerowaù na poùu­dnie, obiegù Adrianopol (Edirne) w Tracji, zostaù pobity jednak przez wojska Aleksego w bitwie pod Taurocomon. Cesarz umocniù póêniej wùadzæ i powiækszyù siùy zbrojne, by stawiã czoùo próbom zdobycia cesarstwa. Patrz takýe bizantyjsko-turecka wojna