BIZANTYJSKO-MUZUŁMAŃSKA WOJNA

BIZANTYJSKO-MUZUŁMAŃSKA WOJNA Stałe najazdy muzułmanów na cesarstwo bizantyjskie doprowadziły do no­wej ofensywy bizantyjskiej podjętej w 851. Wojska bizantyjskie wylądowały w Egipcie i złupiły w 853 miasto Damietta (Dumyat).

W Anatolii (obecnie Turcja) Bizantyjczycy, posuwając się w kierunku wschodnim, roz­bili muzułmańskie wojska pod Amida (Diy-arbakir) i wzięli do niewoli 10 tysięcy jeńców. Muzułmanie wspierani przez paulic-janów, prześladowaną sektę chrześcijańską, w 860 nad Eufratem w północnej Syrii zwyciężyli wojska Bizancjum dowodzone przez cesarza Michała III (836-867). Doszło następnie do licznych potyczek. Wojna za­kończyła się porozumieniem pokojowym. W 863 liczna armia muzułmańska pod dowództwem abbasydzkiego generała Oma-ra (zm. 863) najechała Anatolię, złupiła port Amisus (Samsun) nad Morzem Czar­nym i splądrowała region Paflagonii i Gala-cji. Bizantyjczycy dopadli armię muzułmań­ską wycofującą się w kierunku gór Anty-taurus i odnieśli zwycięstwo; Omar zginął w bitwie. Zwycięstwo to na pewien czas zahamowało arabską ekspansję.