BIZANTYJSKO-MUZUÙMAÑSKA WOJNA

BIZANTYJSKO-MUZUÙMAÑSKA WOJNA 645-656. Gdy kalif Osman (zm. 656) po­zbawiù wùadzy gubernatora Aleksandrii Am-ra ibn al-Assa (zm. 664) doszùo do powstania probizantyjskiego w tym mieúcie w 645. Jednakýe Amur zostaù przywrócony na swe stanowisko, pobiù Bizantyjczyków pod Ni-kin i 646 zdobyù Aleksandriæ. Muzuùmanie wznowili najazdy na Bizancjum; w 653 zdobyli Cypr oraz bizantyjskà czæúã Armenii i zamierzali zdobyã Konstantynopol (Stam­buù), stolicæ cesarstwa bizantyjskiego. W tym celu Muawija (602P-680), zarzàdca Syrii, zbudowaù pierwszà wojennà flotæ mu­zuùmañskà. W wielkiej bitwie morskiej u wybrzeýy Licji muzuùmanie pobili w 655 flotæ bizantyjskà pod dowództwem cesarza Konstansa II (630-668). Muawija przerwaù jednak swà wyprawæ na Konstantynopol i zawarù rozejm z Bizantyjczykami, gdyý musiaù wróciã do Syrii, by przeszkodziã Alemu ibn Abi Talibowi (600P-661) w ob­jæciu kalifatu (patrz bizantyjsko-muzuùmañ­ska wojna 633-642, muzuùmañska wojna

DOMOWA 657-661).