BIZANTYJSKO-PERSKA WOJNA

BIZANTYJSKO-PERSKA WOJNA 603-628.

Wojska Persji, odwiecznego wroga cesarstwa bizantyjskiego, wtargnęły w 603 w jego granice do Mezopotamii i Syrii w 605 opanowały Cezareę, ważny port w Pales­tynie, wdarły się do Kapadocji, Bitynii i w 608 dotarły do Bosforu. 611 zdobyły Armenię i Antiochię. Bizantyjczycy zajęli Cezareę w 611, a w 613 cesarz Herakliusz (ok. 575-641) rozpoczął oblężenie Antio-chii, ale wojska odsieczy pobiły Bizantyj-czyków. Persowie zdobyli w 611 Antiochię, 613 Damaszek, 614 Jerozolimę, opanowali Syrię. Persowie dotarli do Bosforu w 615, w 619 cesarstwo utraciło Egipt. Wreszcie w 622 Herakliusz odzyskał tę część Azji Mniejszej, którą opanowali Persowie, Ar­menię, zwyciężył Persów pod Issos w 623 nad rzeką Halys. W latach 623-625 wy­prawił się na państwa perskie. W 626 wojska Herakliusza rozbiły flotę Słowian i pokonały armię słowiańsko-perską oblegającą Kon­stantynopol (Stambuł). Chazarscy Turcy, którzy zawarli sojusz z Bizancjum, zatrzy­mali Persów na Kaukazie, a w tym czasie Herakliusz ponownie wkroczył do Persji. Do 628 Bizancjum odbiło wszystkie teryto­ria zagarnięte przez Persów oraz odzyskało Krzyż Święty zabrany przez Persów z Jero­zolimy. Patrz także justyniana wojny per­skie; RZYMSKO-PERSKA WOJNA 502-506; RZYM-SKO-PERSKA WOJNA 572-591.