BLOOD RIYER, BITWA NAD BLOOD RIYER

BLOOD RIYER, BITWA NAD BLOOD RIYER 1838. Aby uniknąć brytyjskiego panowania

(patrz kaprów wojna szósta 1834-1835) Bu-rowie wywędrowali z najdalej na południe wysuniętej części Afryki na północ. Przy­wódcy Burów, Pięt Retief (1780-1838) i Ger-hardus Martinus Maritz (1797-1838) usiło­wali uzyskać zgodę Dingaana (zm. 1840), króla Zulusów, na osiedlenie się na terenach obecnego Natalu. Na początku 1838 nie uzbrojeni negocjatorzy wpadli w zasadzkę zastawioną przez wojowników zuluskich, któ­rzy następnie zaatakowali obóz Burów (w czasie ataków zginęło około 500 Burów, wśród nich również Retief i Maritz). Później przyby­ły posiłki Burów pod dowództwem Andriesa Pretoriusa (1799-1853). Burowie zawarli przymierze z bratem i rywalem Dingaana, Umpandą (zm. 1872), po czym 16 grudnia 1838 rozgromili Zulusów pod wodzą Dingaa­na w bitwie nad rzeką Blood River. (Woda w tej rzece poczerwieniała od krwi około 3000 Zulusów poległych w walce, stąd nosi ona nazwę Blood River - Krwawa Rzeka.) Buro­wie założyli Republikę Natalu, którą w 1843 przejęli Brytyjczycy. Patrz także bursko-

-ZULUSKA WOJNA 1838-1839.