CADE'A BUNT

CADE'A BUNT 1450. Bunt Cade'a z końca STULETNIEJ WOJNY ilustruje wpływ, jaki wywarła ta wojna na społeczeństwo angielskie. John lub Jack Cade (zm. 1450) przyjął nazwisko John Mortimer i głosił, że jest kuzynem Ryszarda (1411-1460), księcia Yorku. Cade stanął na czele dobrze zor­ganizowanego powstania drobnych właści­cieli ziemskich domagających się obniżenia podatków i cen, zwolnienia kilku ministrów króla Henryka VI (1421-1471), położenia kresu przekupstwu i żądających powrotu z wygnania Ryszarda, rywala Henryka. Ar­mia Cade'a, składająca się głównie z miesz­kańców Kentu i Sussex, pokonała armię królewską 18 czerwca 1450 pod Sevenoaks i na krótki czas zajęła Londyn, gdzie stra­cono znienawidzonego królewskiego lorda skarbnika, obwinianego o wszystkie klęski

poniesione we Francji. Buntownicy pląd­rowali i wzniecali pożary, aż wreszcie 6 lipca 1450 londyńczycy zmusili ich do opusz­czenia miasta. Większość powstańców sko­rzystała z amnestii uchwalonej przez rząd i zaniechała dalszych działań, ale Cade walczył nadal; ujęto go, gdy został śmiertel­nie ranny. Powstanie przyczyniło się do obniżenia autorytetu króla i umożliwiło Ryszardowi powrót z Irlandii, gdzie prze­bywał w czasie wygnania. Patrz także dwóch Róż wojny 1455-1485.