CHIN WOJNA I KITANAMI

CHIN WOJNA I KITANAMI 979-1O04. Ki-

tanowie należeli do plemion mongolskich, które w połowie X w. zamieszkiwały większą część północno-wschodnich Chin, sięgając na południu po Żółtą Rzekę (Huang-ho). Rządziła nimi dynastia Liao, co oznacza

„żelazo'. W 979 Tai Tsung, następca Czao Kuang-jin (zm. 976), założyciela dynastii Sung w Chinach (960), usiłował odebrać Kitanom prowincje Hopei i Szansi. Pierw­sza próba zdobycia stolicy Kitanów, Pekinu, nie powiodła się, ale siedem lat później Chińczykom udało się odzyskać północną część Szansi i część południowej Hopei. Wojna trwała jeszcze za panowania trzeciego cesarza Sung, jednak Chińczycy stopniowo odzyskiwali dawne ziemie. W końcu w trak­tacie pokojowym w Szanjuan w 1004 Kita-nowie zgodzili się opuścić południową część Hopei w zamian za północne rejony Szansi i roczną daninę w wysokości 100 tysięcy uncji srebra i 20 tysięcy zwojów jedwabiu. Patrz dżurdżenów mongolskich podbój państwa liao