CHIŃSKO-FRANCUSKA WOJNA

CHIŃSKO-FRANCUSKA WOJNA 1883-1885.

Od początku lat sześćdziesiątych XIX w. Francuzi powoli rozszerzali strefę wpływów w Kochinchinie (południowy Wietnam), Annamie (środkowy Wietnam) i Kambodży. Regiony te wchodziły nominalnie w skład cesarstwa chińskiego. W 1882 król Annamu zwrócił się do Chin, by pomogły mu w po­wstrzymaniu Francuzów wdzierających się do jego królestwa. W kwietniu następnego roku francuskie wojska zdobyły Hanoi, główne miasto Tonkinu (północny Wiet­nam), który znajdował się pod władzą An­namu. Parę miesięcy później król Annamu zmuszony był podpisać układ, na mocy którego Annam stał się francuskim protek­toratem. Wówczas Chiny wysłały żołnierzy, by wesprzeć miejscowe siły zbrojne w wal­kach z wojskami francuskimi. Równocześnie w 1884 flota francuska wpłynęła do chiń­skiego portu Fuczou (Minhow) i zniszczyła okręty nieprzyjaciela oraz fortyfikacje lądo­we. Chińskie twierdze na Formozie (Taj­wan) odpierały ataki francuskie aż do 1885, wreszcie się poddały. W Tonkinie, po po­czątkowym powodzeniu, Francuzi ponieśli poważną porażkę i musieli wycofać się z tego regionu. Żadna ze stron nie chciała dalej prowadzić tej nie wypowiedzianej formalnie wojny; 9 czerwca 1885 w Tientsinie obie strony podpisały traktat pokojowy. Chiny uznały francuskie porozumienie z Anna-mem i wycofały wojska z Tonkinu; Francja zwróciła Chinom okupowaną Formozę i le­żące w pobliżu Peskadory. Patrz także fran­cuska wojna w indochinach 1882-1883.