CZARNEGO JASTRZĘBIA WOJNA

CZARNEGO JASTRZĘBIA WOJNA 1832. Na

początku kwietnia 1832 indiańskie plemiona - Saukowie i Lisi - prowadzone przez wodza Czarnego Jastrzębia (1767-1838), przepra­wiły się przez rzekę Missisipi i weszły do Illinois, by odzyskać swe ziemie, najpraw­dopodobniej przekazane Stanom Zjedno­czonym przez Indian w traktacie z 1804. W ślad za Czarnym Jastrzębiem, który nie miał zamiaru walczyć, a jedynie spokojnie uprawiać ziemię, ruszyły wysłane przez gubernatora oddziały milicji. Po zwycięst­wie pod Stillman's Run grupa Czarnego Jastrzębia postanowiła wycofać się do Wis-consin. Milicja dopadła Indian w czasie przeprawy przez Missisipi i odniosła zwy­cięstwo w bitwie pod Wisconsin Heights, ale Czarny Jastrząb zdołał przeprawić się przez rzekę i uciec z częścią swojego od­działu. 2 sierpnia 1832 milicja Illinois oraz wojska USA pod dowództwem generała Henry'ego Atkinsona (1782-1842) zaatako­wały i zmasakrowały grupę Czarnego Jas­trzębia u ujścia rzeki Bad Axe, na południe od LaCrosse w stanie Wisconsin; z ponad tysiąca Indian pozostało przy życiu mniej niż stu pięćdziesięciu. Czarny Jastrząb ocalał i szukał schronienia u Indian Winnebago, którzy wydali go białym. Więziono go w Fort Monroe. W 1833 pozwolono mu udać się do rezerwatu w pobliżu Fort Des Moines i tam żyć razem z niedobitkami swojego plemienia.