CZESKO-WĘGIERSKA WOJNA

CZESKO-WĘGIERSKA WOJNA 1260-1270.

Obaj królowie - czeski, Przemysł II Wielki (1230?-1278) i węgierski, Bela IV (1206--1270), dążyli do opanowania księstw Aus­trii i Styrii, należących do potężnego aus­triackiego domu Babenbergów od 1192 do śmierci w 1246 ostatniego męskiego potom­ka tej linii. Walki czesko-węgierskie zakoń­czył traktat z Ofen (1254); Bela otrzymał Styrię, a Przemysł Austrię. Później zbun­towana szlachta Styrii zwróciła się do Prze­myśla z prośbą, by został ich władcą. Zwy­cięstwo Czechów nad Węgrami w bitwie pod Kressenbrunn w 1260 pozwoliło Prze­mysłowi zająć Styrię. W okresie anarchii panującej wówczas w Świętym Cesarstwie Rzymskim, energiczny król czeski z powo­dzeniem powiększał swoje posiadłości; wielu austriackich panów niechętnie odnosiło się do panowania Przemyśla, kilku zostało stra­conych za bunty. W chwili śmierci Beli,

który aż do końca życia bezskutecznie usi­łował powstrzymać ekspansję czeskiego im­perium, Przemysł władał najpotężniejszym państwem w Europie Centralnej, a jego posiadłości rozciągały się od Śląska do Adriatyku. Patrz także habsbursko-czeska

WOJNA 1274-1278.