CZYNGIS-CHANA ZDOBYCIE PEKINU

CZYNGIS-CHANA ZDOBYCIE PEKINU 1215.

W początkach swej historii Pekin znany był pod różnymi nazwami; Chińczycy na­zywali miasto Yanking i Yanzhu; Kubilaj--chan (1216-1294), władca mongolski, na­zywał je Tai-Du, Turcy - Chanbałyk, stąd Marco Polo (1254P-1324?), wenecki po­dróżnik, który przybył do miasta w 1266, nazywał je Cambulac lub Kanbalu. W 1214 miasto znalazło się w fatalnej sytuacji. Po wcześniejszym nieudanym oblężeniu mon­golskim dwór cesarski przeniósł się na południe; chińscy inżynierowie przystali do Czyngis-chana (1167P-1227) i kierowali .oblężeniem miasta. Mimo nie najlepszych nastrojów Chińczycy uparcie bronili się w dobrze ufortyfikowanym mieście. Ob­lężenie było długie i ciężkie. Mongolska blokada osłabiła jednak wolę obrońców i w końcu, z pomocą chińskich zdrajców, Mongołowie wdarli się na mury obronne. Po wkroczeniu do miasta zdobywcy złupili pałace i budynki publiczne. Gubernator Pekinu popełnił samobójstwo, wielu miesz­kańców poniosło śmierć. Miasto uległo tylko częściowemu zniszczeniu, ówczesne zapisy podają, że pożary trwały przez miesiąc. Mongołowie opanowali miasto, ale nie zmie­nili tanguckiej administracji, po czym Czyn­gis-chan ruszył z armią na zachód (patrz mongolsko-perska wojna pierwsza ms-