DAHOMEJU l FRANCJI WOJNA PIERWSZA

DAHOMEJU l FRANCJI WOJNA PIERWSZA W 1889 Brytyjczycy i Francuzi podpisali porozumienie, na mocy którego miasto Cotonou na wybrzeżu Dahomeju (Benin) w Zachodniej Afryce zostało prze­kazane przez Wielką Brytanię Francji. Mie­szkańcy Dahomeju zaatakowali wojska Francuzów lądujące w Cotonou. Doszło do zaciętych walk. W armii dahomejskiej słu­żyły kobiety, walczące równie dzielnie jak mężczyźni; odegrały one ważną rolę w woj­nie z Francją. W 1890 podpisano traktat, na mocy którego Francja przejęła Cotonou i Porto Novo (miasto na wybrzeżu) w za­mian za coroczną daninę dla króla Daho­meju Behanzina (wzmian. 1889-1894). Dru­ga wojna Dahomeju i Francji 1892. Mimo zakazu handlu niewolnikami na terenie Dahomeju król Behanzin nadal wyprawiał

się na sąsiednie terytoria, by zdobywać niewolników. Zaatakował również francuską kanonierkę. Działania te stały się przyczyną wybuchu następnej wojny z Francją. W Da-homeju wylądowała armia francusko-sene-galska pod dowództwem generała Alfreda--Amedee Doddsa (1842-1922) i jesienią 1892 starła się z siłami Behanzina. Daho-mejczycy ulegli liczniejszemu i lepiej uzbro­jonemu przeciwnikowi. Nim 17 listopada Francuzi wkroczyli do stolicy Abomej, Be-hanzin podpalił miasto i uciekł na północ. Poddał się na początku 1894, został zesłany na wygnanie na Martynikę, a jego królestwo stało się kolonią francuską.