DUŃSKO-SZWEDZKA WOJNA

DUŃSKO-SZWEDZKA WOJNA 1675-1679.

W 1672 przed HOLENDERSKĄ WOJNĄ król Szwecji Karol XII (1655-1697) zawarł sojusz z królem Francji Ludwikiem XIV (1638-1715). W 1674 armia szwedzka naje­chała Brandenburgię, ściągnięte z zachodu wojska zadały Szwedom klęskę pod Fehr-bellinem w 1675. Następnie Brandenbur-czycy stopniowo zdobywali szwedzkie Po­morze Zachodnie. W 1678 poddał się Szcze­cin. Król Danii Chrystian V (1646-1699), który pragnął odzyskać Skanię (dawna pro­wincja Danii na południowym krańcu Szwe­cji), utraconą na mocy traktatu w Roskilde w 1658 (patrz północna wojna pierwsza

1655-1660), w 1675 najechał Skanię. Duńskie okręty wojenne pod dowództwem admirała Nielsa Juela (1629-1697) zwyciężyły 25 maja 1676 flotę szwedzką w bitwie pod Jasmund u wybrzeży Rugii (w 1677 Juel pobił Szwedów w bitwie morskiej w pobliżu Kopenhagi). Na lądzie odnosiły zwycięstwa w 1676 wojska szwedzkie, którymi dowodził Karol XI (1676-1678). Szwecja i Dania zawarły pokój w Lund, w Skanii, która pozostała w szwedzkich rękach.