EKWADORSKO-KOLUMBIJSKA WOJNA

EKWADORSKO-KOLUMBIJSKA WOJNA Przez wiele lat Ekwador i Nowa Granada (Kolumbia) toczyły gorące spory graniczne; obie strony dążyły do powięk­szenia terytorium. W 1861 prezydentem Ekwadoru został konserwatysta Gabriel Gar­da Moreno (1821-1875), który pragnął zjednoczyć kraj podzielony klasowo, regio-nalnie i językowo. W tym celu Moreno przekazał znaczną władzę Kościołowi kato­lickiemu, który uważał za podstawową siłę łączącą społeczeństwo i umacniającą toż­samość narodową. Wielu Ekwadorczyków było przeciwnych jego dyktaturze, gdyż przekazał duchowieństwu kontrolę nad szkolnictwem i opieką społeczną oraz prze­śladował działaczy liberalnych i innych opozycjonistów. Liberalny prezydent Nowej Granady, Tomas Cipriano de Mosąuera (1798-1878) popierał Ekwadorczyków dą­żących do obalenia Gabriela Garcii Moreno, ten jednak wysłał do Nowej Granady 6-ty-sięczną armię pod dowództwem swego teś­cia, generała Juana Jose Floresa (1800--1864). 6 grudnia 1863 w bitwie pod Cuas-padem około 4000 Kolumbijczyków pod wodzą Mosąuery odniosło zwycięstwo nad najeźdźcami, z których około 1500 poległo lub zostało rannych, a 2000 dostało się do niewoli. To zakończyło wojnę, a kwestie sporne rozwiązano na drodze pokojowej.