EMJMETA POWSTANIE

EMJMETA POWSTANIE 1803. Robert Emmet (1778-1803), który przez dzisiejszych nac­jonalistów irlandzkich jest uważany za bo­hatera narodowego, stanął w 1803 na czele nieudanego powstania przeciw Brytyjczy­kom. Celem powstania miało być ustano­wienie republiki na wzór republiki francu­skiej, zgodnej z ideami Wolfe'a Tone'a (1763-1798), założyciela Towarzystwa Zjed­noczonych Irlandczyków, idola Emmeta (patrz zjednoczonych irlandczyków po­wstanie 1798). Emmet spędził wspólnie z przywódcami Towarzystwa dwa lata we Francji, opracowując plan powstania, które miało uzyskać pomoc Francji. Przypadkowa

eksplozja w jednej ze skrytek broni do­prowadziła do przedwczesnego wybuchu powstania w końcu lipca 1803; spowodowało to zamieszanie i klęskę ruchu niepodległoś­ciowego. Jeden z oddziałów powstańczych w ogóle nie dotarł, członkowie drugiego rozeszli się do domów, sądząc, że powstanie przełożono na później, trzeci zaś oddział na próżno czekał na sygnał, którego zapomniano przekazać. Emmet i około stu powstańców lekkomyślnie i nieskutecznie szturmowało zamek w Dublinie, po czym Emmet zbiegł i ukrywał się w górach Wicklow. Wrócił, by spotkać się z narzeczoną, i wówczas został ujęty, był następnie sądzony za zdradę i powieszony 20 września 1803.