ETHELFRITHA WOJNY

ETHELFRITHA WOJNY 593-616. Mordercze waśnie między państwami Heptarchii (sie­dem głównych królestw Anglów i Sasów) rozpoczął Ethelfrith (wzmian. 593-616), władca królestwa Anglów, Bernicji. Ożenił się z księżniczką Deiry, innego królestwa Anglów, wypędził jego dziedzica Edwina (585-632) i w ten sposób zespolił oba królestwa. Dla ochrony swoich granic sto­czył zwycięską walkę pod Degasaston (Daw-son Rig, Liddesdale?) z władcą królestwa Szkotów (Irlandczyków), Dal Riatą, i władcą królestwa Brytów, Strathclyde'em. Zwycięs­two to zapewniło Anglom dominację na obszarze od wschodu do zachodu na terenie poniżej Firth of Forth. Już jako król Nor-tumbrii (unii Bernicji i Deiry) Ethelfrith zwyciężył w 616 w bitwie z Walijczykami pod Chester. Zginęło w niej 1200 zakon­ników z Bangor z 1250, którzy stanęli do bitwy. W wyniku bitwy zyskał władzę nad obszarem dzielącym szkocką Walię od Walii właściwej. Wypędzony Edwin zapewnił so­bie pomoc króla wschodniej Anglii, zaata­kował w 616 Ethelfritha i zabiwszy go w walce w pobliżu obecnego Nottingham, przejął panowanie nad Nortumbrią. Poległ w bitwie z Walijczykami z Gwynedd (632). Patrz także oswalda wojny 633-641; sasów najazdy