ETIOPSKA WOJNA DOMOWA

ETIOPSKA WOJNA DOMOWA 1868-1872.

Po samobójstwie cesarza Etiopii Teodora (Tewodros) II (1818-1868) między regional­nymi wodzami plemiennymi wybuchła woj­na domowa o tron cesarski. Jeden z preten­dentów pośpiesznie się koronował i przekup­stwem usiłował zdobyć poparcie innych. Wódz plemienia Tigre odrzucił tytuł ras (książę) ofiarowany mu za poparcie, ale wódz plemienia Szeua przyrzekł nie stawiać sprzeciwu, pod warunkiem że jego obszar pozostanie niezależny. Nowo koronowany król walczył z plemieniem Tigre, lecz prze­grał kilka kolejnych starć, przeciwnik dys­ponował bowiem nowocześniejszym uzbro­jeniem. Do 1872 wódz Tigre pokonał wszyst­kich rywali i koronował się na cesarza przy­jmując imię Jan IV (1831-1889). Dążył do centralizacji władzy, co było przyczyną częstych walk z wodzami poszczególnych plemion, które prowadził aż do śmierci. Zginął w bitwie z sudańskimi mahdystami.