FLAMMOCKA REBELIA

FLAMMOCKA REBELIA 1497. Thomas Flam-mock (zm. 1497), wywodzący się ze starego rodu posiadacz ziemski z Kornwalii, zaprotes-

tował przeciw podatkowi narzuconemu przez króla Henryka VII (1457-1509), który miał sfinansować działania wojenne podjęte w celu ukarania Szkocji za pomoc udzieloną Per-kinowi Warbeckowi (patrz warbecka rebelia 1495-1499). Flammock głosił również, że tylko baronowie z północy zobowiązani są do ochro­ny granicy ze Szkocją. On oraz jego współ­ziomek, Michael Joseph (zm. 1497), zgodzili się poprowadzić protestujących Kornwalijczy-ków do Londynu, by tam przedłożyć królowi pretensje i postulaty. Wielki tłum zbuntowa­nych wkroczył do Taunton, zabił burmistrza, po czym skierował się do Walii, gdzie pozyskał szlacheckiego przywódcę, lorda Audleya, a na­stępnie ruszył dalej do Londynu. 22 czerwca 1497 pod Deptford Strand wojska Henryka VII rozbiły buntowników: Flammock i inni przywódcy zostali ujęci i straceni.