FRANCUSKA WOJNA W INDOCHINACH

FRANCUSKA WOJNA W INDOCHINACH W 1881 Chiny ogłosiły, że An-nam, czyli Wietnam, pozostaje pod ich zwierz­chnictwem i wysłały wojska w dół Rzeki Czerwonej, by zajęły obszar północnego Ton-kinu. Francja zniecierpliwiona ciągłym prze­śladowaniem przez Wietnamczyków misjona­rzy w Wietnamie, ponownie zaczęła rozszerzać swoje posiadłości kolonialne w Indochinach (Wietnam, Laos i Kambodża), czemu sprzeci­wiły się Chiny. Do Hanoi, administracyj­nego ośrodka Tonkinu, posłano francus­kiego komendanta, Henriego Laurenta Ri-viere'a (1827-1883) z małym oddziałem żołnierzy, by usunął Chińczyków i zmusił do uległości „Piratów Czarnej Flagi'. Ri-viere zdobył twierdzę Hanoi, wybrzeże wo­kół Nam Dinh i kopalnię węgla Hon Gai; zginął w czasie kontrataku Wietnamczyków. Gdy na miejsce przybyły francuskie posiłki, Francja wynegocjowała traktat, w którym Wietnam ustępował Tonkin (1882). Gdy Chiny odrzuciły to porozumienie, francu­skie siły zdobyły Hanoi i Hajfong i ostrze­lały stolicę Wietnamu, Hue (1883). Jedno­cześnie z walkami trwały negocjacje i wresz­cie 25 sierpnia 1883 podpisano traktat, który uznawał protektorat Francji nad Wietna­mem północnym (Tonkin) i środkowym (Annam); południowy Wietnam (Kochin-china) znalazł się już wcześniej pod pano­waniem Francji. Dziesięć lat później Syjam zrzekł się na korzyść Francji roszczeń do Laosu, który przyłączono do federacji zwa­nej francuskimi Indochinami. Patrz także chińsko-francuska wojna