GOTÓW l SARMATÓW WOJNA

GOTÓW l SARMATÓW WOJNA 332-334.

Sarmaci, lud osiadły w Dacji, zostali zaata­kowani przez plemiona gockie; zwrócili się wówczas o pomoc do rzymskiego cesarza Konstantyna I Wielkiego (280P-337). Naj­starszy syn cesarza poprowadził wojsko przez rzekę Dunaj i dołączył do Sarmatów. W latach 332-333 pobili wspólnie Gotów i ich sojuszników, ale barbarzyńscy Sarmaci zaczęli napadać na cesarstwo rzymskie. Konstantyn nalegał teraz na Gotów, by zgnietli Sarmatów, którym tym razem nie udzielił pomocy. Jak na ironię, cesarz po­zwolił później 300 tysiącom ocalałych Sar­matów osiedlić się w cesarstwie. Przez pe­wien czas Goci byli spokojnymi i dobrymi sąsiadami cesarstwa, dzięki nawróceniu na arianizm przez biskupa Wulfilasa (311?--381) i uzyskanemu od cesarstwa statusowi foederati, zgodnie z którym uzyskiwali sub­sydia w zamian za pomoc wojskową. Patrz także rzymian i gotów wojny.