CATEGORII DOCUMENTE |
Bulgara | Ceha slovaca | Croata | Engleza | Estona | Finlandeza | Franceza |
Germana | Italiana | Letona | Lituaniana | Maghiara | Olandeza | Poloneza |
Sarba | Slovena | Spaniola | Suedeza | Turca | Ucraineana |
DOCUMENTE SIMILARE |
|
GRECKA WALKA O NIEPODLEGŁOŚĆ 1821--1832. Zachodnia ideologia, ucisk osmań-
skich Turków i odkrycie na nowo kulturalnej spuścizny Grecji pobudziły dążenia Greków do odzyskania niezależności od Turcji. Przed 1821 nacjonalistyczne stowarzyszenia greckie, a zwłaszcza Filiki Heteria (Związek Przyjaciół), przyciągały ludzi wykształconych; ludzie o niższym statusie dołączali do kleftów - górskich band. Wojna rozpoczęła się w 1821 od powstania Ipsilantich (patrz ipsilantich powstania 1821) i deklaracji niepodległości ogłoszonej 13 stycznia 1822 w Epidauros (Grecja). Greccy powstańcy pod przywództwem Demetriosa Ipsilantiego (1793-1832) prowadzili jednocześnie kampanię na lądzie i morzu; opanowali garnizony oraz kluczowe porty w Morei (Peloponez) i blokowali tureckie statki zaopatrzeniowe. Zdobyli Tripolis, najważniejszą twierdzę turecką w Morei, oraz Ateny, uważane za prywatną własność osmańskich sułtanów. W latach 1822-1823 wojska tureckie nie zdołały zdobyć kluczowej twierdzy greckiej, Missolungi, leżącej u wejścia do Zatoki Korynckiej, i wycofały się. W tym samym czasie janczarzy walczyli na Krecie i dopuszczali się masowych mordów chrześcijan (patrz kreteńskie powstanie i«2i--1822). Turcy doprowadzili do ruiny całą wyspę Chios i wzięli do niewoli 100 tysięcy ludzi, nie zdołali jednak odbić Morei. W 1822 Grecy popełnili błąd, zmniejszając natężenie walk w okresie powoływania rządu konstytucyjnego. Doszło do konfliktu i wybuchła wojna domowa; w 1825, kiedy sułtan turecki Mehmed II (1784-1839) prosił o pomoc paszę Egiptu Muhammada Alego (l769?-1849), siły Grecji były całkowicie niewystarczające. Syn paszy Ibra-him (1789-1848) poprowadził do Morei egipską ekspedycję lądową i morską i w krótkim czasie odzyskał władzę na całym półwyspie. Nadciągający z północy Turcy obiegli i zdobyli Missolungi w 1826; w rok później poddały się Ateny. Państwa europejskie były poruszone walką Greków z barbarzyńskimi Turkami. Wielka Brytania i Rosja podpisały protokół, w którym zadeklarowały pośrednictwo w rozmowach między Grekami a Turkami. Popierano ideę autonomii dla Grecji. Do Wielkiej Brytanii i Rosji dołączyła Francja, cała trójka zażądała wycofania wojsk egipskich. Po odmowie Egiptu i odrzuceniu przez Portę propozycji rozejmu trzy sprzymierzone państwa europejskie wysłały do Grecji flotę, która 20 października 1827 pod Nawarino pokonała siły turecko-egipskie. Resztę sił egipskich wyparły z Grecji wojska francuskie. ROSYJ-SKO-TURECKA WOJNA 1828-1829 przyczyniła się do upadku potęgi tureckiej; na mocy traktatu w Adrianopołu (1829) Turcy zrzekli się księstw naddunajskich (Mołdawia i Wołoszczyzna) i uznali autonomię grecką. W 1832, po wejściu w życie traktatu londyńskiego, Porta z oporami przyznała Grecji niepodległość. Patrz także janczarów bunt 1826.
Politica de confidentialitate | Termeni si conditii de utilizare |
Vizualizari: 426
Importanta:
Termeni si conditii de utilizare | Contact
© SCRIGROUP 2024 . All rights reserved