GRECKA WOJNA DOMOWA

GRECKA WOJNA DOMOWA 1944-1949. Pod

koniec ŚWIATOWEJ WOJNY II greccy ko­muniści usiłowali przejąć władzę w Grecji okupowanej wówczas przez wojska brytyjskie, ale po sześciu tygodniach walki zostali poko­nani (3 grudnia 1944-11 stycznia 1945). Brytyjczycy doprowadzili do rozejmu między rywalizującymi ugrupowaniami (umiarkowa­nymi i lewicowymi) i pomogli ustanowić rząd regencyjny pod przewodnictwem grec­kokatolickiego arcybiskupa. W maju, po wy­borach, w których ludność Grecji opowie­działa się za przywróceniem monarchii i po­wrotem na tron króla Jerzego II (1890-1947), komuniści wspierani przez Albanię, Jugo­sławię i Bułgarię zaczęli opanowywać po­szczególne części kraju. Rząd, który uzyskał pewne poparcie Wielkiej Brytanii, poszukiwał pomocy międzynarodowej. Prezydent USA Harry S. Truman (1884-1972) zaofiarował pomoc wojskową i gospodarczą Grecji (i Turcji), a Organizacja Narodów Zjednoczo­nych wezwała Albanię, Jugosławię i Bułgarię, aby zaprzestały udzielać pomocy rebeliantom. W1947 wojska rządowe wyparły komunistów do przygranicznych terenów na północy.

W sierpniu 1949, mimo wsparcia potępionych przez ONZ rządów państw socjalistycznych, komuniści utracili główne punkty oporu w gó­rach, przy granicy grecko-albańskiej. Jugo­sławia przerwała pomoc rok wcześniej i za­mknęła granicę. Wojna domowa skończyła się 16 października 1949.