GRECKO-TURECKA WOJNA

GRECKO-TURECKA  WOJNA 1921-1922.

Okupacja Turcji przez aliantów i podział dawnego imperium osmańskiego wywołały powszechny opór Turków. Ruchem oporu kierował Mustafa Kemal, znany później jako

Kemal Atatiirk (1881-1938), który przebywał w Ankarze, siedzibie tymczasowego rządu tureckiego. Jednym z celów ruchu oporu było wypędzenie armii greckiej z zachodniej Ana-tolii. Na mocy traktatu z Sevres z 1920 Grecja uzyskała Smyrnę (Izmir), ale Grecy chcieli także opanować Trację i możliwie dużą część Anatolii. Mimo niewystarczającego uzbrojenia i rozciągnięcia linii zaopatrzeniowych wojska greckie wkroczyły do Eskisehir; zostały od­parte w dwóch bitwach pod Inonii (styczeń i marzec 1921), jednak uparcie posuwały się w kierunku Ankary. Grecy ponieśli klęskę w trzytygodniowej bitwie (24 sierpnia-16 września 1921) nad rzeką Sakaryą, około 110 kilometrów od Ankary, i musieli rozpocząć rozpaczliwy, trwający rok, 400-kilometrowy odwrót w kierunku Smyrny, którą oblegał Kemal i którą zdobył 9-11 września 1922. Turcy ujęli i zabili tysiące żołnierzy i cywilów greckich. Traktat w Lozannie z 24 lipca 1923, zastępujący traktat z Sevres, zakończył kon­flikt i zmusił Grecję do oddania Turcji wscho­dniej Tracji, wycofania wszystkich wojsk okupacyjnych, zwrotu wysp tureckich oraz do wymiany mniejszości tureckiej w Grecji na mniejszość grecką w Turcji. Patrz także turecka wojna o niepodległość 1919-1923.