„GUGLERÓW' WOJNA

„GUGLERÓW' WOJNA 1375-1376. Enguer-rand VII de Coucy (1340-1397), później

hrabia Soissons, zgłaszał pretensje do Argowii, którą rządził jego habsburski kuzyn, książę Leopold III (1351-1386) z Austrii. W czasie drugiej fazy STULETNIEJ WOJNY de Cou-cy dostał od króla Francji pozwolenie i pienią­dze na zebranie l O-tysięcznej armii francus­kich i angielskich najemników, do których na zaproszenie de Coucy'ego przyłączyli się ryce­rze. Armia przeszła przez Francję do Alzacji, pustosząc mijane obszary, ruszyła na południe, przez Jurę do Bazylei i weszła do dolnej Argowii w listopadzie 1375. Najemnicy nosili ciężkie płaszcze ze spiczastymi kapturami (nazywane „gugler' w niemieckim dialekcie szwajcarskim, stąd ich przydomek i nazwa tej wojny). Leopold, zajmujący wygodną pozycję w Breisach, bardziej na północy, nie chciał walczyć. Szwajcarzy znienawidzili go za rozkaz systematycznego pustoszenia Argowii, aby nie zostawiać wojsku de Coucy'ego żadnej wioski, ludzi, łupów, a co najważniejsze - żadnej żywności. De Coucy popełnił błąd, podzielił bowiem „guglerów' na trzy oddziały, mające walczyć ze stawiającymi opór wojskami miesz­kańców małego Związku Szwajcarskiego, za­prawionymi już w przeciwstawianiu się agresji austriackiej. Na pomoc Szwajcarom przybyli mieszkańcy Berna, którzy pokonali „gugle­rów' pod Fraubrunnen (26 grudnia 1375). Wiosną 1376 „guglerzy' musieli przebić się na zachód przez Jurę do Francji. Patrz austriac-

KO-SZWAJCARSKA WOJNA 1385-1388.