HAITAŃSKA WOJNA DOMOWA

HAITAŃSKA WOJNA DOMOWA 1806-1820.

W 1804 Jean Jacąues Dessalines (1758-1806) przyjął tytuł cesarza Haiti, Jakuba I (patrz haitańsko-francuska wojna isoi-isos), ale w 1806 został zamordowany, gdy usiłował zdławić powstanie Mulatów. Wkrótce wy­buchła wojna o panowanie nad Hispaniolą (Haiti); starli się w niej Henri Christophe (1767-1820) z północy i Alexandre Petion (1770-1818) z południa. W Samo Domingo (Republika Dominikany), we wschodniej części wyspy, wojska francuskie walczyły w 1808 z powstaniem hiszpańskich kolonis­tów. Dzięki brytyjskiej pomocy powstańcy pokonali Francuzów, wyparli napierających Haitańczyków z Santo Domingo i w 1808 podpisali pakt w Bondilli, w którym uznali zwierzchnictwo Hiszpanii. Na zachodzie Christophe ogłosił się w 1811 królem całej wyspy, Henrykiem I. Mimo ciągłych walk z Petionem i jego zbuntowanymi Mulatami, nowy król zbudował wielki pałac Sans Souci i fortecę w górzystym terenie na południe od Cap-Haitien. Petion ustanowił na połu­dniu Haiti republikę, został wybrany na prezydenta i sprawował ten urząd do śmierci w 1818. Jego następca, Mulat Jean Pierre Boyer (1776-1850), walczył z powodzeniem z Christophe'em aż do jego samobójczej śmierci w 1820, a następnie zjednoczył obie części Haiti i objął urząd prezydenta. Patrz także haitański powtórny podbój santo domingo