HISZPAÑSKA REWOLUCJA

HISZPAÑSKA REWOLUCJA 1854 (rewolucja lipcowa). Generaù Leopoldo O'Donnell (1809-1867) i Antonio Canovas del Castillo (1828-1897) stanæli na czele spisku majàce­go na celu obalenie skorumpowanego rzàdu niepopularnej królowej matki, Marii Krys­tyny (1806-1878). W koñcu czerwca 1854 wojska rywalizujàcych stron stoczyùy nie rozstrzygniætà walkæ na przedmieúciach Ma­drytu. W tym teý okresie Canovas poruszyù opiniæ publicznà Madrytu i zyskaù jej popar­cie dla rewolucji publikujàc „Manifesto de Manzanares', w którym prócz obietnicy reform rzàdowych znalazùa siæ równieý obiet­nica przywrócenia milicji cieszàcej siæ po­wszechnym poparciem liberaùów. W lipcu 1854 wybuchùo powstanie w Barcelonie, Yalladolid i Madrycie, w którym przez dziesiæã dni panowaù absolutny chaos. Præ

mier rzàdu ustàpiù, a królowa zgodziùa siæ wreszcie powoùaã „rzàd bezpieczeñstwa pub­licznego' i obiecaùa wprowadzenie liberal­nych reform. W celu zaprowadzenia po­rzàdku królowa Izabela II (1830-1904) we­zwaùa przebywajàcego na emeryturze Bal-domero Espartero (1792-1879); pod koniec lipca zapanowaù spokój. Premierem zostaù Espartero, a O'Donnell ministrem wojny; po dùugotrwaùych niesnaskach zawiedziona Maria Krystyna 28 sierpnia 1854 opuúciùa Hiszpaniæ i udaùa siæ na emigracjæ. Patrz takýe karlistów wojna pierwsza 1834-1839; hiszpañska wojna domowa