HISZPAŃSKA REWOLUCJA

HISZPAŃSKA REWOLUCJA 1854 (rewolucja lipcowa). Generał Leopoldo O'Donnell (1809-1867) i Antonio Canovas del Castillo (1828-1897) stanęli na czele spisku mające­go na celu obalenie skorumpowanego rządu niepopularnej królowej matki, Marii Krys­tyny (1806-1878). W końcu czerwca 1854 wojska rywalizujących stron stoczyły nie rozstrzygniętą walkę na przedmieściach Ma­drytu. W tym też okresie Canovas poruszył opinię publiczną Madrytu i zyskał jej popar­cie dla rewolucji publikując „Manifesto de Manzanares', w którym prócz obietnicy reform rządowych znalazła się również obiet­nica przywrócenia milicji cieszącej się po­wszechnym poparciem liberałów. W lipcu 1854 wybuchło powstanie w Barcelonie, Yalladolid i Madrycie, w którym przez dziesięć dni panował absolutny chaos. Prę

mier rządu ustąpił, a królowa zgodziła się wreszcie powołać „rząd bezpieczeństwa pub­licznego' i obiecała wprowadzenie liberal­nych reform. W celu zaprowadzenia po­rządku królowa Izabela II (1830-1904) we­zwała przebywającego na emeryturze Bal-domero Espartero (1792-1879); pod koniec lipca zapanował spokój. Premierem został Espartero, a O'Donnell ministrem wojny; po długotrwałych niesnaskach zawiedziona Maria Krystyna 28 sierpnia 1854 opuściła Hiszpanię i udała się na emigrację. Patrz także karlistów wojna pierwsza 1834-1839; hiszpańska wojna domowa