HISZPAŃSKIE WOJNY DOMOWE W PERU

HISZPAŃSKIE WOJNY DOMOWE W PERU 1537-1548. W 1537 konkwistador hisz­pański Diego de Almagro (1475P-1538) domagał się podporządkowania mu miasta Cuzco w Peru. Nie zgodził się na to drugi hiszpański konkwistador Francisco Pizarro (1475?-1541), który dotąd rządził tym mias­tem. Doszło do walk. Wojska Almagry zostały pobite, a sam Almagro stracony. Jego syn zawiązał spisek przeciw Pizarro; 26 czerwca 1541 wspólnie ze swymi stron­nikami zamordował Pizarra w jego pałacu. W celu stłumienia powstania do Peru wy­słano Cristobala Vaco de Castro (zm. 1571?), który miał przejąć administrację Peru. W 1542 Castro przywrócił spokój i stracił syna Almagry. Dwa lata później przybył do Peru pierwszy wicekról hiszpański, Blasco Nunez Vela (zm. 1546), który wprowadził w życie tzw. Nowe Prawa, humanitarne prawa ograniczające przywileje konkwista­dorów i chroniące Indian. Prawa Nuneza znalazły wielu przeciwników, szczególnie ostro występował przeciw nim Gonzalo Pi­zarro (l 506?-1548), młodszy brat Francisca, który w 1544 stanął na czele buntu. Po dłuższym okresie walk Pizarro zwyciężył Nuneza w bitwie pod Anaąuito w 1546, w której poległ. Nuneza schwytano i straco­no, a Gonzalo sam siebie mianował guber­natorem Peru (patrz xaqukaguana, bitwa pod xaquixaguaną