HISZPAŃSKO-MAROKAŃSKA WOJNA

HISZPAŃSKO-MAROKAŃSKA WOJNA 1859--1860. Ataki muzułmanów arabskich na posiadłości hiszpańskie Ceutę i Melię w Ma­roku skłoniły Hiszpanię do wypowiedzenia wojny Maroku (22 października 1859). Sułtan Maroka odmówił zapłacenia odpowiednio wysokiej rekompensaty za szkody wyrządzone hiszpańskim obywatelom, co premier Hiszpa­nii Leopoldo O'Donnell (1809-1867) wyko­rzystał jako pretekst do wypowiedzenia woj­ny. O'Donnell osobiście kierował działaniami wojennymi; zebrał 40-tysieczne wojsko i za­blokował marokańskie porty morskie, jednak­że przyjął błędny plan samej kampanii. Wojs­ka hiszpańskie zeszły na ląd w nieodpowied­nich punktach, utknęły na złych drogach, ich szeregi przerzedziła cholera, ponadto muzuł­manie okazali się trudnymi przeciwnikami. Honor hiszpański uratowało zwycięstwo ge­nerała Juana Prima y Prats (1814-1870) l stycznia 1860 i zdobycie Tetuanu miesiąc później. Pod naciskiem Anglików 26 kwietnia zawarto pokój; Hiszpania, która poniosła znaczne straty w ludziach, otrzymała odszko­dowanie, a hiszpańska enklawa w Maroku Ceuta, została powiększona.