HISZPAŃSKO-PORTUGALSKA WOJNA

HISZPAŃSKO-PORTUGALSKA WOJNA 1762.

Za panowania króla Karola III (1716-1788), w pierwszych latach SIEDMIOLETNIEJ WOJNY Hiszpania zachowała neutralność. Zwycięstwo Wielkiej Brytanii nad Francją zagrażało jednak poważnie pozycji Hiszpanii w Europie i na innych kontynentach (a szczególnie handlowi Hiszpanii w kolo­niach amerykańskich). W tej sytuacji Hisz­pania zawarła sojusz handlowy, polityczny i wojskowy - Pakt Rodziny Burbonów - z Francją przeciw Wielkiej Brytanii. Ucze­stnicy tego Paktu zaproponowali Portugalii przystąpienie do niego i wypowiedzenie wojny Anglii. Portugalia jednak odmówiła. Anglicy wypowiedzieli Hiszpanii wojnę na początku 1761 wkrótce zdobyli Kubę i Fi­lipiny. W 1762 Hiszpanie wtargnęli do Portugalii. Wszechwładny pierwszy mini­ster Portugalii Sebastiao Jose de Carvalho e Mello (markiz de Pombal [1699-1782]) wezwał Anglików na pomoc. Hiszpanie, którzy uzyskali posiłki francuskie, zajęli miasto Braganga i twierdzę Almeida. Książę Wilhelm Schaumburg-Lippe (1724-1777) zreformował armię portugalską, zyskał cen­ną pomoc wojsk brytyjskich dowodzonych przez Johna Burgoyne'a (1722-1792), Johna Campbella (1705-1782) oraz innych i do końca 1762 wyparł najeźdźców z Portugalii. Na mocy traktatu paryskiego (1763) Wielka Brytania uzyskała hiszpańską Florydę.